Yazara Gore Listeleme

Türkiye'de temel kararları kim alır? Halk vatandaş mıdır; tebaa mıdır? CHP kimin yanında yer alır? Hakim ve savcılar tarafsız mıdır? İdris Küçükömer'in “sivil toplum” üzerine filozofça geliştirdiği düşüncelerinin kaynağında, 1960'ların ilk yarısında, Albay Talat Aydemir ile cuntacılığın kurmayında edinilmiş yoğun bilgiler ve deneyler yatar. “İktidar” ve onun “Büyülü çekiciliği”ne bir kapı eşiği uzaklığı yaklaşmışken, genç Küçükömer'ce sorulmaya başlanan radikal soruların, ciddi bir bilim adamının kimliği ile birleşmesi ise hemen sonraki yıllarda bir 'sivil toplum' kuramcısını ortaya çıkarmıştır. Bu kitapta okunacaklar, “Neyiz ki? Neyi değiştirebiliriz?” diye başlayan soruların, 1960 sonrasında Yön ve Ant dergilerindeki cevaplarıdır. Bu kitap, Düzenin Yabancılaşması'na giden yolun bir başlangıcıdır. Küçükömer, “Batı'dan etkilendim. Bir zamanlar ulaştığı politik güçle Batı'yı etkilemiş ve ondan etkilenmiş Osmanlı kültür mirası içine doğdum. Ama düşünceyi yasaklamış bir toplumda doğdum. Düşünmek kolay değildi...” deyip düşünen bir insan olarak' 'halkı kurtaracak' çözüm arayışlarına bu iki ünlü dergide cevaplar verdi... Bir iktisatçı bilim adamı olarak, çözümler üretti.

"Demokrasi" çok sık kullanılan bir kavram, ama "halk demokrasi istiyor mu?" "Demokrasi"ye açıkça karşı çıkan, "istemiyorum" diyen hiç yok Ama istenilen düzeyde "demokratik hayata neden geçilemiyor?" Bu durumda soru şu: "Demokrasi" ile "insan" arasında tarihi, sosyolojik, kültürel, biyolojik vb bir engel mi var ya da, "İslamiyet demokrasi ile bağdaşır mı?" Sivil toplumun Türkiye`deki kuramcısı İdris Küçükömer`in bitip tükenmek bilmez araştırmalarla üzerine eğildiği, yukarıdaki sorulara cevap veren ilk bulguları, bu kitapta, ilk defa bir araya getirildi. Dostunun, düşmanının yıllardır yazılmasını beklediği "yayınlanamamış kitap", bu çalışma ile okurlara ulaştı. "Liberal değil, sivil toplum... Hem hakim, hem savcı, hem davacı, hem zabıta birbirine karışırsa açık fırsatlar doğar; bu, hırsızlığın karinesidir!" diyen Küçükömer, "elimde delil yok demek, fikrim yok, statükocuyum demektir" diyor... Delil yaratmak için gösterilecek çabanın, "devr-i sabık" yaratacağını anlatıyor... Engram`dan, İbn Rüşd`e, merkeziyetçilikten sivil aralığa, kuvvetler ayrılığına kadar sivil toplumu ve onun kavramlarını bu kitapta tanımlıyor.

Türkiye’de sağ sol, sol da sağdır. Türkiye’nin "solcuları” gericidir. Türkiye’nin ilericileri "sağ” cenahta görülen geniş İslamcı halk kitleleridir.’ İlk kez yayınlandığı 1969 yılında bütün siyasi kavramları altüst eden ve şok etkisi yaratan Düzenin Yabancı laşması, ilerici-gerici, sağ-sol denkleminin yerlerini değiştirmişti. İdris Küçükömer ’e göre Türkiye’nin solcuları gericiydi ve halkı yönetilecek koyun olarak görüyordu. Türkiye’nin ilericileri ise sağ cenahta görülen muhafazakâr, geniş İslamcı halk kitleleriydi. Küçükömer dönemin aydınlarının aksine 1960 anayasa sını ve Milli Güvenlik Kurulu’nu antidemokratik buluyordu. Kurtuluş Savaşı antiemperyalist değildi, sadece bir Türk-Yunan savaşıydı. Kimsenin söylemeye bile cesaret edemediği fikirlerinden dolayı İdris Küçükömer maalesef büyük bir ambargoya maruz kaldı, yok sayıldı.