Yazara Gore Listeleme

Kim sevmez sütü! Bu süt dedikleri de ne ki! Sütün içinde neler var? Bize yararı ne? İnek ne zaman evcilleştirildi? Tarihte, ineğin sütü ilk ne zaman sağıldı? Annesinden ve dedesinden sütün yolculuğunu dinleyen Ali’nin yakışıklı ve güçlü bir çocuk olmasının ve Möömu’ya duyduğu sevginin hikayesi. Filiz Özdem yazdı, Buket Topakoğlu resimledi. Elinizdeki bu kitap, Boğaziçi Üniversitesi öğrencileri tarafından yazıya geçirilmiş ve tüm resimleri betimlenmiştir. Ayrıca, orijinal baskıdaki sayfa sayılarıyla Word dosyanızdaki sayfa numaraları aynı tutulmuştur. Böylece kitabın kör ebeveyn ve gören çocuğuyla aynı anda takibinin kolaylaştırılması amaçlanmıştır. Kitapların temininde destek olan Gizem Alakaya ve düzeltilmesinde görev alan Filiz Özerdem'e teşekkür ederiz.

Ne kadar koşarsan koş, gökkuşağını yakalayabilir misin? Geçebilir misin altından, o rengârenk göksel köprünün? Mühür kapkara bir kedidir ve halinden hiç hoşnut değildir. Gökkuşağının altından geçmeyi hayal eder. Bunu başarabilirse, renginin değişeceğini sanır. Bir yağmur sonrası beliren gökkuşağı, sanki onun hayallerini gerçekleştirmek için çıkmıştır ortaya. Mühür sevinçle koşmaya başlar. Koşar koşar koşar... Ve başına neler gelir neler! Filiz Özdem, Gökkuşağını Kovalayan Kedi’de, hayata yeni pencereler aralayan bir hikâye anlatıyor yine. Kendini sevmeyen, beğenmeyen ve rengi değişirse hayatının değişeceğini sanan Mühür’ün eğlenceli bir dille yazılmış hikâyesine Seçil Çokan’ın renkli resimleri eşlik ediyor. Elinizdeki bu kitap, Boğaziçi Üniversitesi öğrencileri tarafından yazıya geçirilmiş ve tüm resimleri betimlenmiştir. Ayrıca, orijinal baskıdaki sayfa sayılarıyla Word dosyanızdaki sayfa numaraları aynı tutulmuştur. Böylece kitabın kör ebeveyn ve gören çocuğuyla aynı anda takibinin kolaylaştırılması amaçlanmıştır. Tüm süreci koordine eden Filiz Özerdem'e teşekkür ederiz.

Bu nasıl bir kalem böyle? Geldiği ormanı özleyen bir kalem düşünün... İşte bu, Utku’nun, geçmişini, geldiği ormanı çok özleyen kalemidir. Bir gün Utku, bir hayvanat bahçesi resmi yapmaya karar verir. Tam zürafanın boynunu çizmeye başlamıştır ki birden kâğıdının üstünde dallar belirir, birazdan da kocaman bir ağaç. Bu nasıl mümkün olabilir? Sonra bir fil çizmeye başlar, o da ne, filin hortumu ağaç dallarına dönüşür. Anlaşılan, kalemi canı ne isterse onu çiziyordur. Utku kalemine kulak verir, onun hikâyesini dinler, birlikte neler çizerler neler... Filiz Özdem’in yazdığı bu güzel hikâyeye Ayşın Delibaş Eroğlu resimleriyle eşlik ediyor.

Eşek Dersem Çık, Keçi Dersem Kaç! “Eşek” ve “keçi” kitabın adından anlaşılacağı gibi ele alınan hayvanlardan ikisi. Ayrıca “deve”, “at”, “inek”, “koyun” ve “domuz” konusu da var. Hayatımızın bir parçası olan hayvanları birer canlı olarak sevmek ve onlara yakın olmak kadar kültürümüze, edebiyatımıza yansımalarıyla bilmek ve günlük hayatımızda bunlara yer vermek de önemlidir. Eşekler bugün giderek azalmış hatta neredeyse unutulmuş. Öyle ki peşinde sıpasıyla görmeye alışık olduğumuz anne eşeklerle, kaba kaba anıran baba eşeklere hasret kaldık… Birinden söz ederken ya da birine hitap ederken kızıyor muyuz, seviyor muyuz ancak muhatabımızın ve bilenlerin anlayabileceği çift şe’li “eşek” bile dilimize konuk olmaz oldu. Hakaret olarak algılanma korkusu da var elbette… Bir gün eşek görmek için hayvanat bahçesine gitmek zorunda kalacağımızı düşünürken içim burkuluyor. Bu durum develer ve atlar için de pek farklı değil. Hatta artık, özellikle şehir hayatında yabancısı olduğumuz koyun, keçi, inek gibi hayvanlar da günlük hayatımızın birer parçası olmaktan hayli uzaklar. Domuzunsa şansı neredeyse hiç yok… Kedi ve köpek dışında günlük hayatımızı süsleyen hayvan kalmadı desek yeridir. Zihnimizi açan, benliğimizi arıtıp besleyen kitaplara ve bize kim ve ne olduğumuzu anımsatıp öğreten hayvanlara evet! M. Sabri Koz