Ölüm ile hayat, esaret ile hürriyet arasında kıl kadar mesafenin kaldığı bazı zamanlar vardır. Vatanı korumak için vatanın binlerce kilometre ötesinden gelindiği ve burada kalındığı zamanlar... Böyle bir zamanda yola çıkar İstanbul Sultanisi'nden elli yiğit genç. Geride gözü yaşlı analar, babalar ve yârlarını bırakırlar. Çanakkale'de kıpkırmızı açan birer Cennet gülü olurlar sonra; ardından okulları sarı ve siyaha boyanır. Mezar taşlarına yazılamasa da isimleri, tarihin kara sayfalarına altın harflerle kazınır. Ve Sultani'den alamadıkları diplomayı cephede alırlar. Bu belge vardıkları mertebenin de nişanı olur: Şehadetname... Onlar sadece İstanbul Sultanisi'nin yiğitleri değildir, bu vatanın yüz otuz iki ayrı köşesinden cepheye koşan Mehmetçiklerdir. Memleketleri; Musul, Adana, Üsküp, Erzurum, Van, Bağdat, Bursa, Selanik, Diyarbakır, Mekke, Sivas... değildir, artık Çanakkale memleket olmuş, vatan Çanakkale'ye emanet edilmiştir. Elinizdeki roman, sayıları iki şehir nüfusunu bulan kahramanların 'bu topraklar için toprağa girişinin' destanıdır. Çünkü biliyoruz ki memleketimiz neresi olursa olsun biz Çanakkaleliyiz.
