Yazara Gore Listeleme

  • 5. Cinayet
    J. D. Barker
    metin
    Eser Türü: Kitap
    Anasayfa / Edebiyat Kitapları / Roman 5. Cinayet Bu ürünü 5 kişi daha inceliyor. 5. Cinayetnemesis kitap J. D. Barker Tüm Siparişlerde KARGO BEDAVA 49,00 TL 24,50 TL % 50 İNDİRİM Kazancınız:24,50 TLSEPETE EKLEAlışveriş Listeme Ekle5. Cinayet Hakkında BilgilerTürü: RomanSayfa Sayısı: 664ISBN: 9786052164419Kapak: Ciltsiz J. D. Barker J. D. Barker, 7 Ocak 1971 yılında Lombardiya'da doğmuştur. Dört yaşında Florida Englewood'a taşınmıştır. Limon Bay Lisesinden 1989 yılında mezun olmuş ve sonradan Fort Lauderdale Sanat Enstitüsünde işletme eğitimi almıştır. Daha fazla bilgiYazar Profili ÜRÜN ÖZELLİKLERİÖDEME SEÇENEKLERİ 5. Cinayet Kısa Özet *J. D. Barker, o az bulunur, gizli yeteneğe sahip şahsına özgü yazarlardan. İnsanın aklına Stephen King geliyor ya da Lee Child veya John Sanford. Tamamıyla özgün biri. J. D.’nin kaleminden çıkan hiçbir şeyi kaçırmayın.* -James Patterson *Bu kitaptaki yetenek en üst düzeyde. Hikâye okuru sıkmadan girift olmayı başarıyor, karakterler son derece belirgin, diyaloglar akıcı ve sonuna gelince… Olanca hızıyla dağa çarpan bir trendeymiş gibi hissettiriyor: beklenmedik, ani, acı dolu. Macera, daha da iyi olacağı şimdiden belli olan sonraki kitaplarda devam edeceğe benziyor.* -Booklist Annecik. Biliyorum hep sana anne dememi istedin ama gerçekten sana annecik demek istiyorum. Bu yanlış mı? Annecik... Annecik... Annecik... Annecik... Üzgünüm, anne. Çok üzgünüm. Beni arkada bırakıp gitmene sebep olacak her ne yaptıysam çok üzgünüm. O adamlar eve geldiğinde başka bir şansın olmadığı için mi beni bırakıp gittin? Öyle, değil mi? Yoksa beni bırakıp gitmezdin. NOT: Bayan Carter'a selam söyle, uzun sarı saçlı adama da. Eminim bir gün hepinizi yeniden göreceğim. O güne kadar bıçağım yanımda ve keskin olacak. Onu bana geri verdiğin için teşekkür ederim.
  • 4.Maymun
    J. D. Barker
    metin - Türkçe
    1 Ayrım
    12,48 MB
    Eser Türü: Kitap
    Annem ve babam elleri birbirine kenetli, gözlerinde aşkla, yaşlı bir ağacın gölgesinden beni seyrederlerken, ben diğer çocuklarla oynardım. Bir top ya da frizbinin peşinden koştururken annemle babamın şakalaşıp gülüştüklerini duyardım. “Bana bakın! Bana bakın!” diye seslenirdim. Bakarlardı. Ailelerin çocuklarını seyrettikleri gibi beni seyrederlerdi. Beni gururla izlerlerdi. Oğulları, neşeleri... Geriye dönüp o yaşlarıma bakıyorum da... O ağacın altında ikisi de gülümserken onlara bakardım. Boğazlarının bir kulaktan diğerine kadar kesik olduğunu hayal ederdim, açık yaradan kan fışkırıyor ve o fışkıran kan önlerindeki çimenlerin arasında birikiyordu. Gülerdim, kalbim güm güm atardı, çok gülerdim. Tabii ki bu yıllar önceydi, ancak elbette bunun başladığı yıllar o yıllardı.