Yazara Gore Listeleme

Okuruma Mektuplar'da, yaşamın kanıksanmış yönlerine ayna tutarak şiir, aşk, ölüm, doğa, hastalık, yalnızlık gibi konularda ilgili tutkularını, bildiklerini, özlediklerini -kendini- tüm çıplaklığıyla ortaya koyan bir Ataç var karşımızda.Prospero ile Caliban'da ise, aydınların (mutlu azınlığın) toplumdaki görevi, yazar ve toplum ilişkisi, gelenek, uygarlık gibi konularda bizi çerçevenin dışına çıkarak düşünmeye çağırıyor."... kimine göre bir diken, kimine göre bir öğendireydi. En uyuşuk kafalara, bereketli bir 'acaba' akıtmakta ustaydı. (...) eleştirmeciliği, bir 'beğeni' eleştirmeciliğiydi. (...) Fakat nesnel ölçülerin dışında kaldığından olacak, içgüdüsü, sezgisi alabildiğine gelişmişti. Kendi sanat görüşüne uygun eserler arasında (bu görüşün on dokuzuncu yüzyılı aşamadığı da bir gerçektir) en özlülerini hemen sezer, deyimim hoş görülsün, bunların kokusunu alır, az eleştirmende görülen bir inatla da hemen savunurdu. Bu bakımdan aramızdan 'alacaklı' olarak ayrıldığını söyleyebiliriz."

Türkçemizin büyük ustası, değerli denemecimiz, eleştirmenimiz Ataçın daha önce Prospero ile Caliban adlı kitabını yayımlamıştık. Okuruma Mektuplarla Ataç dizimizi sürdürüyoruz. Bu kitapta yer alan yazılar, 1951 yılı boyunca Pazar Postası'nda yayımlanmıştı. Okuruma Mektuplar genel başlığı altında yayımlanan bu yazılar için Ataç şöyle diyordu: Şimdi bunları yazmakta da, yazdıktan sonra okumakta da, bana hiçbir yazımın vermediği bir tat buluyorum; mutluluğun ta kendisi denecek bir duygu, bir ışık sarıyor içimi. Bana öyle geliyor ki ben bunları yazmak için, bunları yazdıran iklime ermek için doğdum, yaşadım; ne yaptımsa, ne ettimse, bütün duygularım, bütün düşüncelerim, hepsi hepsi beni buna hazırlamak içindi. Şeyh Galip, bir gazelinde 'Efendimsin cihanda itibarım varsa sendendir / Miyan-ı aşıkanda iştiharım varsa sendendir' diyor, benim de yazarlar arasında bir adım olursa, bu yeryüzünden benim de geçtiğim anılırsa, o ün bu mektuplardan gelecektir.