Eserlere Göre Listeleme

Eski ve güçlü bir cadı ailesinin yaşayan en son üyesi, benzersiz telema güçlerine sahip Morgan Rowlands, doğuştan bir cadıydı. Morgan, hayatının aşkı ve ruh eşi Cal’in yardımıyla varoluş amacını anladı. Fakat bunun için bir bedel ödemesi gerekiyordu. Çünkü, her ne kadar şartlar onları ayırsa da, Morgan ve Cal’i birbirine bağlayan ürpertici, karanlık bir sır vardı. Ve Cal’in büyü dünyasına duyduğu açlık Morgan’ı korkutuyordu. Oysa artık Morgan’ın duygularını netleştirecek başka bir gerçek var –o da aşk. Morgan sonunda gerçek aşkının ve onu yok edecek kişinin kim olduğunu ayırt edebilecek mi?

Tenime dağlanarak işlenmiş mühür. Beni koruyan ve ne olduğumu gösteren mühür. Ben On Üçüncü Yazıt’ın bir uygulayıcısıydım. Bir cadı avcısı. Korkulması gereken kişi bendim. En büyük düşmanınız dövüştüğünüz şey değil, korktuğunuz şeydir.

“Büyü bir şeylerden vazgeçmeyi gerektirir.” Trollerin elinden kurtulan Cécile’in hikâyesi aslında yeni başlıyor. Yolları ayrılan Cécile ve Tristan’ı buluşturan trollerin kaderi mi yoksa Anushka’yı bulma çabası mı? Tristan her şeyi göze alarak tehlikenin içinden yeniden doğuyor. Cécile biraz daha kendini tanıyarak gücünü fark etmeye başlıyor. Her şey Cécile’in etrafında şekillenirken, Anushka’nın izini sürmek iki âşık için ne kolay olacak ne de kansız! Ama onlar baş koydukları yolda emin adımlarla ilerliyorlar, çünkü kaybedecekleri kazanacaklarından daha fazla değil! Tristan’ın babasına, Cécile’in annesine isyanı nelere mâl olacak? Anushka’nın gizemli kişiliği altındaki sır perdesinin çözülmesinde kaç can yanacak? Ölüme, kaybetmeye ve aslında zafere hiç bu kadar yakın olmamışlardı.

“Hayat da su ve zaman gibi akıp gitmeye meyilliydi.” Ülkü Yağmur Ural’ın Cadı Kazanında Pandemi adlı kitabı bu cümleyle başlıyor. Çünkü bu kitapta, pandemi döneminde yaşanan hayal kırıklıklarının, ölümlerin, pişmanlıkların ve ayrılıkların hikâyeleri anlatılıyor. Zaman geçse de geçmeyen acılar ve onların hayatlarımızda, hafızalarımızda ve hikâyelerimizde bıraktığı izler… Cadı Kazanında Pandemi, kendi izlerini sürmelerine rağmen kaybolanların, hayatı eve sığdırsalar da kendileri koskoca evrene sığmayanların “bugün kadar yakın, dün kadar uzak” hikâyelerinden oluşuyor.