Eserlere Göre Listeleme

Bu kitap, Alman faşizminin insanlığa karşı suçlarının en vahşilerinden birini işlediği Ege'de bir adayı ve oradaki esirleri anlatıyor. Nazi orduları Yunanistan'ı işgal ettiklerinde diğer ülkelerde yaptıklarını tekrarladılar. Komünistleri, yurtseverleri ve Yahudileri kamplara toplayıp çeşitli biçimlerde imha ettiler. Haydari Kampı da bunlardan biri fakat o diğerlerinden farklı olarak Merlin işkence hanelerden direniş destanı yazanların rehin tutulduğu bir kamp. Bir laboratuar; Yunan halkına, nihayetinde insanlığa boyun eğdirme, teslim alma, kişisel ve ulusal özelliklerini yok etme, sınıf ve insan bilinçlerini dumura uğratma deneylerinin yapıldığı yer. Haydari Kampı'nda daha ilk günden teslimiyet kadar direniş de var olur tıpkı Merlin Sokağı'nda olduğu gibi. Tüm insanlık adına tüm Yunan, Sovyet, Alman ve diğer dünya halkları adına 226'lık bir müfreze direnir burada. (Tanıtım Bülteninden)

Aşk sevdiğini beklemektir. Oradayken, yanı başındayken bile sevdiğinin "gelmesi"ni beklemektir. Aşk özlemektir. Hep bir aradayken bile garip biçimde özlem duygusunun sürmesidir. Aşk kaybederek kazanmaktır ve bu yönüyle eşsizdir. Aşk zirveye tırmandığın anda ölmek, en derine daldığın anda boğulmak, mutlu olduğun anda ebedi huzura veda etmektir... Aşk güvenliği tehdit eden ve fakat silahsız biricik cesarettir. Uymuyor tabii bunlar şu bildik hayatımızın düzenine... Çok şeye uymuyor. O yüzden de "aşık mısın?" diye soruldu mu insan ürküyor. O yüzden bir gece vakti insan kendi kendine "aşık mıyım?" diye sorduğunda, bu soruyu aklından nasıl kovacağını bilemiyor... İyi de, diyorum ya, ne oluyor bu şarkılara, şiirlere, filmlere? Ya sabah akşam aşktan söz eden şu cıvık "Biz evleniyoruz! kültürüne ne oluyor? Bir yanlışlık var bu işte. Korkakların barışını, tembellerin imanını, tuzu kuruların sevgisini kuşku süzgecinden geçirmenin zamanı gelmedi mi?

"Adrien, işte bunlar Haydutlar" dedi Ormanın Oğlu Jeremie. İşte kadın şefimiz, Floriçika, Yani Koruluklar Çiçeği. Kaşmir türbanını başına geçirmiş, omzuna tilkin kürkünü atmış, şalvarının içinde çevik adımlarla Ayılar Mağarasını arşınlıyordu telaş içinde... "Siz benim kadın omuzlarıma ağır bir sorumluluğun yükünü bindirmek, başıma da ödül konulmasını istiyorsunuz. Her ikisi de kabulüm." Cosma ölünce, atına ondan daha iyi binen, yorgunluğa ve yokluklara ondan daha çok katlanan ve onun kadar gözüpek kararlar veren çıkmamıştı. Biricik sevgilisinin başında şöyle ant içmişti: "Bundan böyle benim adım, Korkuluklar Çiçeğidir. Ormanların aşığı, özgür insanların dostu ve sizlerin yardımı ile tüm haksızlıklara karşı koyan, kötüleri cezalandıran Floriçika!"

Kötü haydut Haytazot bakalım bu sefer hangi serüveni yaşayacak