Eserlere Göre Listeleme

...Modern edebiyatın en önemli kurucularından biri sayılan Edgar Allan Poe, daha ziyade ''Gotik Edebiyatın'' fantastik bilimkurgu edebiyatın kurucularındandır. Düzyazılarından başka, ustaca kurgulanmış ve yazılmış ''The Raven-Kuzgun'' başta olmak üzere ''Annabel Lee'' ve ''To Hellen'' adlı şiirleriyle klasik şiirin modern şiire dönüşmesinde .ok önemli az fakat önemli yapıtlar vermiştir. Poe'nun şiirleri,ölmüş bir sevgilinin simgelediği metafizik aşkı yansıtır. Bir yandan ölü sevgiliye bağlılığı, öte yandan güçlü isteklerle sarsılan ruhu, sık sık ihanetin ve pişmanlığın yakıcı duygusunu tattırır... .....Bir zamanlar kasvetli bir geceyarısı, unutulmuş eski bilgilerin, Tuhaf ve antika ciltleri üzerine düşünüyordum, yorgun ve sıkıntılı- uyumak üzereydim, nerdeyse başım düşüyordu ki, Bir tıkırdı geldi birden, sanki kibarca oda kapımı çalan- çalan birisi gibi. '''odamın kapısını tıklatan'' diye söylendim ''bir konuk- başka bir şey değil, yalanızca bu'' ...diye başlar ''kuzgun'' şiiri..

Her ebeveynin en temel sorunlarından biri çocuğunun okul başarısıdır. Birçok anne baba çocukları ile yeterince ilgilense de onun okulda başarısız olduğunu görmekten rahatsızdır. Kimi zaman bu rahatsızlığı çocuğuna, kimi zaman okula yansıtır… Peki, asıl sorun kimdedir: Çocukta mı, okulda mı, eğitim sisteminde mi? Çocuklar okulda öğrendiklerini güncel hayatta kullanmakta neden zorluk çekerler? Derste öğrenilen bir bilgi neden unutulmaya yüz tutar? Eğitimde nerede hata yapılıyor ki yıllarca okula giden çocuk yine de sınavda başarısız oluyor? Baskı kurmadan, zorlamadan, ceza vermeden eğitim olabilir mi? Uzman Pedagog Doktor Adem Güneş Edinerek Öğrenme’de çocukla çatışmadan, kaliteli bir eğitimin nasıl olacağını pedagojik temelleri ile anlatıyor... (Tanıtım Bülteninden)

”İşte o gelincik kırmızısıyla bezeli dağlar benim dağlarım! O renk benim rengim! Ben o kırmızı rengin kendisiyim! O renk annem, babam, ablam, memleketim, dilim, şarkılarım ve her şeyim... Gözlerimden ve yüreğimden söküp alınamayan her şeyim... Şimdi hatunlar nasıl yaparsınız bilmem ama bu kumaşları ve bu kırmızıyı istiyorum. Şehzademin kırkıncı gün şenliklerinde sadece benim odam değil bütün saray, hatta bütün Edirne bu renkle süslensin! Yedi iklim dört bucaktan gelenler bu kırmızıya meftun olsunlar! Cümle tüccarlar bu rengin peşine düşüp akın akın Edirne'ye gelsinler. Ola ki bir gün...” ”Nedense bu şehrin insanlara farklı bir güç kattığını düşünmeye başlamıştı. Burada doğup büyüyen Fatih Sultan Mehmet, henüz yirmi iki yaşında Konstantinopolis gibi kalın surlarla çevrili bir şehri fethedip koskoca Doğu Roma İmparatorluğu'na son vermişti. Binlerce yıldır şehrin aşılamayan kalelerini, Edirne'nin Tophane Bayırı'nda döktürdüğü devasa büyüklükteki toplarla delik deşik etmişti. İstanbul'daki dünya harikası Ayasofya'dan daha muhteşem bir mabet olan Selimiye Camisi'ni, Mimar Sinan doksan yaşından sonra Edirne’de yapmıştı. Bu şehir Osmanlı'nın mucize yaratan insanlarının şehri gibiydi. Buranın toprağı mucizelere gebeydi. İşte son mucize de bu Edirne kırmızısıydı.” On yedinci yüzyılın sonlarına doğru Edirne'deyiz. Saraylarıyla, kasırlarıyla, camileriyle köprüleriyle kozmopolit bir dünya şehrinde! Osmanlı İmparatorluğu'nun başkentinde! Yabancı tüccarların, elçilerin, asilzadelerin, sanatçıların ve gezginlerin uğrak noktası! Ve de casusların... On sekizinci yüzyılda dünyanın casuslar göndererek peşinden koştuğu Edirne Kırmızısı ile yapılan kumaş boyama ve baskısı Avrupa'nın en önemli erken endüstri kollarından birisiydi. Son romanı Edirne Kırmızısı'nda Sabriye Cemboluk, geçmişte gerçekten yaşamış karakterleri ve yaşanmış olayları, edebi kurguyla tarihin akışını değiştirerek temsili gerçeklikte bir araya getiriyor.