Eserlere Göre Listeleme

'Saçlarının başında dikleştiğini hissetti ve olduğu yerde kendini kaybetti. Yol arkadaşını tanımıştı: Bu adam kendisi, yani Yakov Petrovic Goladkin`den başkası değildi! Başka bir Goladkin olduğu halde tıpkı onun gibiydi, kısacası, her bakımdan onun esiydi...' Bu güzel ve gizemli romanı Dostoyevski hayranları etkilenerek okuyacaklardır.

‘’günlük yaşamın içinde karşılaşabileceğimiz hemen her durum Yol öykülerine konu edinilmiş, uykusuz şoförün, yolcuların bağırıp çağırmalarına aldırmadan, otobüsü yol kenarına çekip uyumasından tutun da yazarları sömüren saygısız yayınevi sahiplerine varıncaya dek çok değişik kişilerle karşılaşırız öykülerde, Bürokratik angarya, kredi kartı-tüketim çılgınlığı, dil kirliliği, cinsel istismar, işletme sahiplerinin ekonomik kaygıyı önemserken insan sağlığı ve güvenliğini hiçe saymaları, eşler arasındaki aldatma/aldatılma, oruç tutmadığı halde çevrenin baskısıyla tutarmış gibi davranmanın mantıksızlığı, bedensel çalışmanın kazanmayla doğru orantılı olmadığı, bitmeyen çilemiz kuyrukta bekleme, genel vatandaşa ilgisiz davranan memurların tanıdıkların işlerini hemen yapıvermeleri, televizyon kanallarının bellekleri alt üst eden yayın karmaşası, erkek egemen ailelerde töre dayatmaları, siyaset cambazlarının çevre edinme kurnazlıkları, meslek yeminiyle toplumsal tercihleri arasına sıkışanların iç huzursuzlukları, özellikle son yıllarda alışveriş kültürünü olumsuz etkileyen pazarlamacı/satış elemanı çılgınlığı… bütün bunlar, başka benzerleriyle beraber, yol kitabının gerçekçi gözlemlerle oluşturulan kurmaca metinlerini var eder. Sait faik’in, kestaneci dostum adlı öyküsü için karakola çağrılıp kendisinden öykü kişilerini tanıtması istendiğindeki yaşadığı ‘’kurmaca’’ve ‘’gerçek’’ ayırımı sorununu hatırladıkça İnci Aydın’ın işinin bir hayli zor olduğunu düşünüyorum. Aynı koltuğu birkaç kişiye satan firma yetkilisini (Otobüs), ruhsatsız tüfekle ateş eden Doktor Mert’i (Baykuş), yazışma silsilesiyle gelecek ambulansı beklerken okulun hizmetlisi Ramazan’ın ölümünü seyreden okul yöneticilerini (Cankurtaran) sorarlarsa eğer, yazar bunların ‘’gerçek’’ kişiler değil de ‘’kurmaca’’ olduklarını nasıl anlatacak yetkililere?’’ Hasan Öztürk Mayıs-Haziran 2008

Yakov Petroviç Golyadkin toplumda kendine yer edinemeyen, kendisiyle sürekli çatışan, sosyal hayatın dışına itilen bir anti kahramandır. Romanda, Golyadkin'in zihinsel tutarsızlığının insanlarla iletişimini zorlaştırması, kendisinin giderek ötekileşmesi anlatılır. Okur, Dostoyevski'nin bu romanında bir keşfe çıkar; kahramanımızın dünyasının ikiliği ve gerçeklik dediğimiz zeminin kayganlığı merkezinde psikolojik bir yolculuk yapar. Parçalanmış bir zihnin kurguladığı dünyalarda Dostoyevski'nin eşsiz psikolojik anlatımıyla, gerilimi son ana dek süren sürükleyici bir yolculuktur bu. Dostoyevski bu romanı için şöyle demiştir: "İleride Öteki Ben'den benim başyapıtım olarak bahsedecekler."

Her yerden görülen devasa kubbesiyle bir alışveriş merkezi, tüketim ve şiddetin hüküm sürdüğü bir taşra kasabası ve beklenmedik bir ölüm... Yaşadığı kasabanın alışveriş merkezinde öldürülen babasına yalnızca veda etmek için Brooklands’e giden işsiz reklamcı Richard Pearson; labirenti çağrıştıran alışveriş merkezinin, durmaksızın hareket eden yürüyen merdivenlerin, yirmi dört saat çalışan televizyonun ve ellerinde poşetlerle tüm vakitlerini burada geçiren insanların arkasında uğursuz bir şeyler gizlendiğine inanmaya başlayarak kalmaya karar verir. Mahkeme sürecindeki tuhaflıklarla birlikte babası ve kasaba sakinleriyle ilgili akıl almaz gerçeklerle yüzleşmeye başlayan Richard, görmezden gelmek ve dönmek, kalmak ve çözmek arasında bir seçim yapmak zorunda… Son derece yozlaşmış ama bir o kadar da tanıdık bir modern dünya tasvirini en canlı ve korkunç biçimlerde ortaya koyma yeteneğiyle J. G. Ballard, Öteki Dünya’da artık hayatlarının her anında alışveriş yapıyorlarmış gibi görünen insanların hikayesini; halihazırda içinde bulunduğumuz sisteme çok yakın bir distopyanın sınırsız tüketiciliğini, fütürist bir tahayyül ve haklı bir öfkeyle anlatıyor.