Eserlere Göre Listeleme

1843-46 Marx´ın klasik iktisatçılarla ilk tanıştığı yıllardır; bu süre içinde Marx, burjuva iktisadının kavramlarını burjuva iktisadına karşı kullanmak diye tanımlayabileceğimiz bir yöntemle uzun, bir kısmı kaybolmuş defterler doldurur. 1844 El Yazmaları burjuva politik iktisadını ve burjuva iktisat sistemini eleştiren "genç" Marx´ın ilk iktisadi araştırmalarının müsveddeleridir. Marx 1844 Elyazmaları'nda paranın iktidarının her değeri aksine döndürdüğünü söylerken, ilkin "sadakati sadakatsizliğe çevirir" diye başlar saymaya: "Aşkı nefrete, nefreti aşka, erdemi fenalığa, fenalığı erdeme…" diye devam eder. 1932 yılına kadar yayımlanmayan bu müsveddeler ücretli emeğin insanı nasıl yabancılaştırdığının ele alındığı olgusal bir analizdir. Metin boyunca Rousseau´nun, Feuerbach'ın, Proudhon'un, Hegel´in etkilerini takip ederken, Marx´ın klasik iktisatçılarla (Adam Smith, Ricardo, Sismondi, Say...) yürüttüğü tartışmaya da şahit oluruz. Sosyal bilimci, tarihçi ve devrimci olarak hiç kuşkusuz en etkili sosyalist düşünür olan Marx´ın fikriyat evrimini gösteren ilk çalışmalarıdır 1844 El Yazmaları.

Balkanlarda milliyetçiliğin yükselmesi ile birlikte her millet bağımsızlık telaşına düştü. Bu milletlerden birisi olan Karadağ'ın durumu diğerlerinden tamamen farklıdır. Onlar, 1697'de I. Danilo Nyeguş'un Karadağ idaresini ele geçirmesiyle birlikte Osmanlı egemenliğini reddetmeye başladılar. Osmanlılar bölgeye defalarca sefer yapmalarına karşın, bölgenin dağlık yapısı ve Karadağlılar'ın savaşçı kimlikleri yüzünden Karadağ üzerinde tam bir hâkimiyet kuramadı. 1850'lere gelindiğinde II. Danilo'nun ladika olmasıyla birlikte Karadağ'da durum kökten değişti. O din ve devlet işlerini birbirinden ayırdı. Ardından bağımsızlığını ve prensliğini ilan etti. Çeşitli nedenlerle Osmanlı Devleti'ne müdahale etmek için fırsat kollayan Avusturya ve Ruslar'ın açık desteği ile Karadağ sınırında olan Zabliak'a saldırdı ve kaleyi ele geçirdi. Bu fiili saldırı karşısında harekete geçen Ömer Lûtfî Paşa komutasındaki Osmanlı orduları 5 koldan Karadağ topraklarına girdi. Operasyon başarılı geçti ve Osmanlı orduları Çetine kapılarına dayandı. Tam bu sırada Avusturyalılar'ın sert müdahalesi ile harekât durduruldu. Avusturya Hükümeti harekâtı durdurmak için Kont Leningen'i olağanüstü elçilikle İstanbul'a gönderdi. Leningen Osmanlı dışişlerine 3 ve 10 Şubat'ta içinde savaş seçeneğine de bulunan 2 ültimatom verdi. Avusturya ile savaşı göze alamayan Osmanlı Devleti, Karadağ'ı boşaltmak zorunda kaldı. Bu durum Karadağlılar'ı daha da şımarttı ve 1862'ye kadar sürecek Osmanlı-Karadağ çatışmasını başlattı. Osmanlı askerî harekâtı Avrupa'daki çatışmaları da su yüzüne çıkardı. Taraflar netleşti ve Kırım Savaşı diplomatik anlamda başladı.

Uzun yıllar boyunca "Ah bir gelse!", "Ah Atatürk olsaydı!" diye özledik onu. Bir mucize gerçekleşip Atatürk 19 Mayıs 1999'da geri dönse ve yeniden Samsun'a ayak bassaydı, ne derdi acaba, Türkiye'de neler olurdu, bugünkü durumun sorumluları ne yaparlardı? Bu kitap, işte bu özlemin ve bu mucize sürecinde yaşanan çarpıcı olayların, sevinçlerin, umutların, acıların; düşündürücü, şaşırtıcı, uyarıcı, uyandırıcı ve eğlenceli sahnelerinin romanıdır.

XIX. yüzyılın ikinci yarısından sonra, 1877-78 Osmanlı Rus Savaşı sonunda yapılan "Ayastefanos" ve "Berlin" antlaşmaları ile birlikte Osmanlı Devleti'nde ortaya çıkarılan "Ermeni Meselesi" gerek Osmanlı Devleti'ni, gerekse bu meselenin müsebbipleri olan Batılı Devletleri uzun süre meşgul etmiştir. Bu devletler, Osmanlı Devleti aleyhine kurulan çeteci Ermeni Komiteleri'ne destek vermişlerdir. Ermeni Komiteleri'nin yaptıkları her türlü karışıklık hareketleri, Osmanlı Devleti içerisindeki misyonerler ve yabancı okullar tarafından desteklenmiştir. Batı basını, ortaya çıkan olaylardan 1897'de Tokat'ta meydana gelen hadiseyi de Ermenilere karşı yapılmış gibi göstererek, bu büyük oyundaki rollerini ustalıkla yerine getirmiştir. Osmanlı Devleti, yapılan bütün bu propagandalara karşı dış basını takip etmiş, çarpıtılan haberleri tashih yoluna gitmiştir.