Eserlere Göre Listeleme

Kendi mutluluğunuzu kendiniz inşa edin “Hepimizin aradığı şeye dair detaylı analizlerle örülmüş çok özel bir hikâye.” - Sergey Brin, Google’ın kurucu ortağı Arap halk kültüründe bilge bir adamı ve oğlunu konu alan bir hikâye vardır. Adamın oğlu havanın çok sıcak olduğu bir gün kuyuya su almaya gider. Kuyunun yanında çok güzel, siyah, uysal bir Arap atı bulur. Kasabadaki herkesin gıptayla baktığı genç adam yeni atıyla girdiği bütün yarışları kazanır. Kasabalılar yaşlı adamın yanına gelir ve “Oğlunun başına talih kuşu kondu,” der. Yaşlı adam, “Bunu asla bilemezsiniz,” diye yanıtlar. Bir hafta sonra genç adam attan düşer ve bacaklarını kırar. Kasabalılar tekrar yaşlı adamın yanına koşup, “Oğlunun talihi tersine döndü!” deyince yaşlı adam bir kez daha, “Bunu asla bilemezsiniz,” cevabını verir. Bir hafta sonra kasaba ani bir saldırıya uğrar, tüm genç erkekler meydanlara dökülür ve çoğu öldürülür. Bir tek yaşlı adamın oğlu hayatta kalır. Google [X]’in eski CBO’su Mo Gawdat da bu kitapta aslında hayatın bize sunduğu şeylere doğru açılardan baktığımızda kendi mutluluk denklemimizi kurabileceğimizi ve parçaları doğru yerlerine oturtabileceğimizi söylüyor. Önemli olan, doğru denklemi doğru parçalarla kurmayı öğrenmek. Bunun için de hayata bakış açılarımızda yaptığımız hataları, beynin kör noktalarını, algımızdaki yanılsamaları kullanarak mutluluğun formülüne giden yolu bir mühendis gözüyle açıklıyor. Oğlunu gencecik yaşta kaybettikten sonra tekrar hayata tutunmasını sağlayan mutluluk denklemini bizlerle paylaşıp kendi denklemimizi kurmamız için gereken adımları gösteriyor. Mutluluk gibi soyut bir kavram bile bazen 2+2=4 kadar net çözümlere sahip olabilir. Fakat bunun için önce 2’nin sizin için ne ifade ettiğini keşfetmeniz gerekir. “Gawdat’ın mutlu olmak için insana ilham vermek konusunda inanılmaz bir yeteneği var.” - Lewis Howes “Gawdat, en derin çukurlardan bile çıkılıp mutlu olunabileceğini çok güzel açıklıyor.” - Stylist

Farabî (870-950): Türk-İslam filozofu, gökbilimci, müzisyen. İslam’ın Altın Çağ’ının en önemli isimlerden biridir. Farabî yükseköğrenimini Bağdat’ta tamamladı, zamanın ünlü bilginlerinden ders aldı. Aristoteles’in ve Platon’un eserlerini inceledi, bu iki filozofun felsefelerini İslam’la bağdaştırmaya, bu sayede İslam dinine felsefi bir nitelik kazandırmaya çalıştı. Felsefeye mantık ile başlayıp metafizik üzerinde durdu; felsefenin dil, siyaset, doğa, zihin ile ilgilenen dallarında eserler verdi; müzik aletleri geliştirdi, müzik ve psikoloji konularında yazdı. İslam felsefesinin gelişmesini ve korunmasını sağladı, Batılı Orta Çağ düşüncesini etkiledi. Siyaset felsefesi alanındaki en olgun eseri kabul edilen Mutluluğun Kazanılması öncelikle insanların her iki dünyada mutluluğu kazanmalarına aracı olan insani şeyleri, yani teorik erdem, fikrî erdem, ahlâki erdem ve pratik sanatları tanımlar.

"Bu roman kalbinize dokunacak." –Version Femina "Seni artık sevmiyorum." Üç kelimeden oluşan bu kısacık cümle Pauline'in hayatını alt üst etmeye yetti. O geceden sonra Pauline hayatla bağlarını kopardı ve sadece bekledi. Duygusal gelgitler içerisinde savrulup acısının zamanla hafiflemesini umarak ve Benjamin'le birbirlerini çok sevdikleri o güzel günlere tekrar kavuşmayı hayal ederek… Ne var ki bu bekleyiş zihninde beliren bir fikirle son buldu: Eğer Benjamin'in duyguları tamamıyla küllenmediyse belki de onları tekrar alevlendirebilirdi! Ancak geride bırakılmış aşk dolu günleri ona hatırlatmak için kullanacağı yöntem, en derinlere saklanan sırları da ortaya çıkaracaktı... "Mutluluğun Parfümü Yağmur Altında Daha Güzel Kokar" salt bir aşk romanı değil; aynı zamanda gerçek sevginin, aile ilişkilerinin, fedakârlıkların, mücadelenin ve insan olmanın da hikâyesi… Tolstoy'un dediği gibi, "Mutlu aileler birbirlerine benzer, her mutsuz ailenin ise kendine özgü bir mutsuzluğu vardır." Fransa'da Bestseller 1 Milyon Satış Rakamı Virginie Grimaldi bu romanda yoğun duygusallık ve bolca mizahla hem hayatın hem de sevginin özünü sahnelemeyi çok iyi başarıyor!

Mutluluğun Sakıncaları'nda doyumsuz bir tüketim toplumuyla karşı karşıyayız… Aynı zamanda göz alabildiğine uzanan beton yığınlarının, asfaltların ve reklam panolarının arasına serpiştirilmiş, mantar gibi bitiveren muazzam ve şaşaalı alışveriş merkezlerinin, geniş arabalarla süslü kocaman evlerin diyarındayız. İnsanların gitgide daha da miskinleşip televizyon karşısında pineklediği bir dünya burası... Peki, bolluk içinde yüzen bu insanlar neden mutlu değiller? Muazzam zenginliğimiz neden bizi tatmin etmek yerine daha da büyük beklentilere yol açıyor? Ebeveynlerimizin kuşağıyla karşılaştırıldığında bile aşırı müsrif gözüken bir yaşam tarzını neden istiyoruz? Gezegenimize verdiği zarar ortadayken, neden "hakkımız" olarak gördüğümüz şeyleri talep etmeyi sürdürüyoruz? Estetikten etiğe, siyasetten tasarıma kadar birçok konuya yakınlığı nedeniyle "Rönesans kadını" olarak tanımlanan ödüllü eleştirmen Elizabeth Farrelly, dünya üzerinde bıraktığımız devasa ayak izlerimizi inceleyerek sayısız hasara yol açan alışkanlıklarımızdan niçin kopamadığımızı, neden küçük ölçekli, insani boyutlarda mekânlar yaratamadığımızı ve doğaya saldırmaktan vazgeçemediğimizi sorguluyor. "Arjantinli şair Jorge Luis Borges şöyle diyor: 'İnsan yaşadığı yeri yıllar boyunca şehirlerin, krallıkların, dağların, körfezlerin, gemilerin, adaların, balıkların, odaların, aletlerin, yıldızların, atların ve insanların resimleriyle doldurur. Ve ölümünden kısa bir süre önce fark eder ki, sabırla oluşturduğu bu labirentin çizgileri aslında kendi yüzünü resmetmektedir.' Bu semiz kalelerin, rahatlık kozasına sarınmış bu imparatorlukların içinde hızla köreliyoruz. Yeterince uyarılmadığımız için, bir kafesin içindeki şempanzeler gibi davranmaya başlıyoruz. Mızmız, bezgin ve depresif bir hal alıyoruz. Alışveriş yapıyor, satın alıyor, yiyoruz. Ya da ikame benliklerimizi yani arabalarımızı, çocuklarımızı ve evlerimizi besleyip büyütüyoruz. Tüm bunlar, gezegenimizin yakın gelecekte bile altından kalkamayacağı ölçüde, ekolojik ayak izimizi genişletiyor. Çocuklarımızın geleceğini tüketiyoruz. Geleceği yağlarla ve koruyucu maddelerle yeniden yapılandırılmış bir şekilde, önceden ısıtılmış ve suçluluk duygusuyla işlenmiş bir tabakta sunuyoruz onlara."