Eserlere Göre Listeleme

Bayan Cackle'ın 'CADILAR OKULU' ndaki en sakar cadı ,Mildred Hubble 'dır.Yaptığı tüm sakarlıklara rağmen,durumu her seferinde idare etmeyi başarır.Ta ki,öğretmenlerin yalakası Ethel'i amansız bir düşmana çevirene kadar… Siz siz olun,asla böyle bir düşman edinmeyin… (Tanıtım Bülteninden)

"Cadılar, Ebeler ve Hemşireler, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ikinci dalga feminizm hareketi içinden çıkan bir belgedir.1970'lerin başında feministler, sağlık sisteminin kadınları çeşitli şekillerde suistimal ettiğini veya onlara adaletsizce davrandığını fark etmeye başladılar. Sağlık alanında çalışan kadınların rolleri, büyük oranda hemşirelik ve yardımcı hemşirelik gibi alt rollerle sınırlandırılıyordu. Kadınların her zaman, her şart altında kendi bedenleri ve sağlıklarıyla ilgili bu derece güçsüzleştirilmiş olamayacağından şüphelenmeye başladık. Kadınların bilgisizliği ve güçsüzleştirilmesi meselesinin eskiden beri süregelen bir durum olmadığını, aksine bilimsel tıbbın ortaya çıkmasından hemen önce, 19. yüzyıl başlarında Amerika'da cereyan eden uzatmalı bir iktidar mücadelesinin sonucu olduğunu öğrendik. Avrupa'da erken modern döneme kadar giden benzer bir iktidar mücadelesinin belirtilerine rastladık ve bu dönemin alaylı kadın şifacılarının nasıl sıklıkla ""cadılar"" olarak hedef gösterildiğini anladık. Tarihsel olarak kadınların şifacılık rollerinden dışlanmasını meşrulaştıracak hiçbir tutarlı gerekçe yoktur. Cadılar, pragmatik, empirist ve edepsiz oldukları gerekçesiyle saldırıya uğradı. Ama 19. yüzyılda retorik tersine döndü: Kadınlar son derece bilim dışı, hassas ve duygusal oluverdiler. Stereotipler, erkeklerin işine gelecek şekilde değişir, biz değil. Bizim ""doğuştan gelen kadınsı doğamız"" da bugünkü itaatkârlığımızı haklı çıkaracak hiçbir şey bulunmuyor. "

Murathan Mungan’ın Aralık 2003’te son şiir kitabı Timsah Sokak Şiirleri yayımlanmıştı. Bu kez yazar romanı Çador’la okurlarıyla buluşuyor… "Tek başına kalan bir insanın kapladığı o güçsüz yeri kaplamaya çalışıyorum. Varlığım bir toz bulutu, daha sert bir rüzgârda tozanlarına ayrışarak dağılıp gidecek bir toz bulutu. Benim kalıbımda bir boşluk bu. Sıcağın, şehrin ve çölün ortasında zamansızmış gibi duran bir boşluk."

Cafe Fernando – Bir pasta yaptım, yanağını dayar uyursun, Cenk Sönmezsoy’un öğrenciyken yurt mutfağında yaptığı domatesli makarnadan Dolce & Gabbana’ya özel tasarladığı Brownie Dantel Giyer’e kadar uzanan bir yemek hikâyesi. İstanbul’a taşındıktan sonra, uzun seneler yaşadığı San Francisco’da yediği şeylerin özlemini çeken Sönmezsoy, Cafe Fernando adını verdiği bir yemek blogu açıp mutfağında özlemini çektiği tatlıları yapmaya başlar. Sönmezsoy, 2006 yılından beri hem İngilizce hem de Türkçe olarak yayımlanan bloguyla kısa sürede uluslararası başarı kazanır. New York Times ve Washington Post’ta çıkan haberleri, tarifleri ve fotoğraflarıyla yemek ekine kapak olduğu San Francisco Chronicle makalesi takip eder. Derken blogu Cafe Fernando, Times Gazetesi tarafından “Dünyanın En İyi 50 Yemek Blogu”ndan biri olarak seçilir. Bu başarıyı, Amerikan yemek dergisi Saveur’ün düzenlediği blog ödüllerinde üç sene arka arkaya 40.000 blog arasından sıyrılarak kazandığı “En İyi Seyahat Blogu”, efsane restoran Chez Panisse hakkında yazdığı yazısıyla “En İyi Yemek Yazısı” ve Dolce & Gabbana için tasarladığı brownie’yle “En İyi Özgün Tatlı Tarifi” ödülleri takip eder. Dünyanın farklı ülkelerinde 250 binden fazla okuru olan Cafe Fernando blogunun yazarı ve fotoğrafçısı Cenk Sönmezsoy, kitabı için 4 yıldan uzun bir süre çalıştı. Tariflerin hepsi sayısız deneme sonucunda geliştirildi ve farklı mutfak deneyimlerine sahip bir grup gönüllü tarafından denendi. Kitap, iletilen yorumlar ışığında şekillenen kurabiye, kek, pasta, tart, ekmek, dondurma ve reçel gibi 100’ü aşkın tatlı ve hamurişi tarifinden oluşuyor.