Eserlere Göre Listeleme

Her diktatör adayı kendi suçlarını, dalaverelerini, düzenbazlıklarını, kalpazanlıklarını, entrikalarını muhaliflerinin üzerlerine yüklerken, onların muhalif olduklarını ya da onları siyasal ikbali karşısında kendine tehlike gördüğünü açıklamaz. Muhalifleri kendi deyimi ile içeri tıkarken yine onların muhalif olma nedenlerini ileri sürerek yapmaz, “onları gazetecilik, yazarlık yaptıkları için içeri attık” demez. Mutlaka bir suç üretmeleri, böylece halkı kandırmaları gerekmektedir. Onlar da öyle yaptılar… Siyasal dincilerin, Atatürk ve Atatürkçülerden nefretleri yanında işledikleri cinayetleri ve ihanetlerini de onların üzerine yüklemeleri; bunların Atatürk'ün mirasına duydukları kin değil miydi? Uğur Mumcu başta olmak üzere, Abdi İpekçi, Ümit Doğanay, Muammer Aksoy, Bahriye Üçok, Turan Dursun, Çetin Emeç, Dr. Necip Hablemitoğlu, İhsan Güven, Berkin Elvan, Abdullah Cömert, Ali İsmail Korkmaz, Ethem Sarısülük, Kâşif Kozinoğlu, Kuddusi Okkır, Behçet Oktay, Muhsin Yazıcıoğlu ve diğer insanların katillerini, Atatürkçü insanlara atılan örgüt iftiralarının kaynağını, devletin içine çöreklenmiş başta F tipi olmak üzere diğer tarikatçıların ve liboşlar ile dönek solcuların açıkladıkları zeminlerde değil, kendi pisliğini örten kedi örneğinde olduğu gibi örttükleri yerde aramanın daha doğru bir yöntem olacağına inanıyorum…

Anadolu topraklarını ele geçirebilmek için yayılmacı Emperyalist dış güçler Osmanlı’yı ekonomik anlamda zayıflatmak için 1500’lü yıllarda Kapitülasyonlarla ele geçirmeye başladılar. 1853 yılında Kırım savaşında yüksek faizle borçlanan Osmanlı 1875 de iflas edip, 1881’de Düyun-u Umumiye ilan etmiştir. 1918 Mondros, 1920 Sevr Antlaşması ile emperyalist güçlerin Anadolu’yu bölüşme projelerini 1881 de doğan Atatürk’ün nasıl durdurduğunu ve ülkenin tarımla birlikte nasıl kalkındığını anlatıyor. Cumhuriyet döneminde Atatürk bilimsel çalışmalarıyla, Tohum istasyonları kurarak, tarımı geliştirerek ziraat okulları ve tarımsal işletmeler kurup, 1928’de Türkiye, Almanya’ya arpa ve buğday, İtalya’ya yulaf, buğday ve arpa, İsviçre ve Belçika’ya buğday ihraç edildiği belgelenmiştir. Türkiye’nin iktisadi politikaları faiz kıskacına girince et, canlı hayvan, soğandan sarımsağa, nohuttan mercimeğe, üzümden domatese, buğdaydan yulafa kadar birçok ürünü 100’ü aşkın ülkeden ihraç ettiğimiz anlatılmaktadır. Faiz Kıskacında; Köylümüz fakirleştirilip büyük şehirlere göç ettirilmiş ve dünyanın ilk tarım yapılan bölgesi olan Anadolu toraklarında ekilmeyen alanlar yüzünden çiftçimizin samana muhtaç kalmıştır. 3 dönem Ardahan Milletvekilliği yapan Ensar Öğüt TBMM’de çiftçinin kalkınabilmesi için tarım ve hayvancılığı devamlı gündeme getirmiş, tarım ürünlerinin ithalatının durdurulması için, zaman zaman Mecliste eylemler yaparak köylümüzün sorunlarını dile getirmiştir. Emperyalist güçlerin yüksek faiz kıskacında olan devletleri savaşa sokup, bitirmek için nasıl çalıştıkları tarih ve belgeleriyle birlikte bu kitapta anlatılmaktadır.

"Her şeyin iyi gittiğini nerden çıkarıyorsun?" dedi. "Herif rüzgârı kendinden menkul uçurtmanın teki. Ara sıra telleri takılır gibi kadına geliyor gece yarısı." "Fakat Müzeyyen, bu derin bir tutku," dedim. Tırsmaya başlamıştım. Haklı olabilirdi. "Evet, biraz sapık ve tek taraflı bir tutku," dedi, arkasını dönüp gitti. Hikâyeye göre adam, kadını çok seviyor, sevdikçe ruhu büyüyor, eve sığmıyor... Bülbülün çilesi, yazarın zulası... İnceden sarma bir sigara, inceden bir bardak... Jak Danyel isimli bir şişe, Hicran isimli bir yara, tuhaf isimli bir roman. Kafamız iyi, açmayın kapağı, biz böyle iyiyiz. İlhami Algör, alelacayip aşkların ve oyunbazlığın, hüzünlü dolambaçların yazarı. Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku, İtalyan Yokuşu'ndan aşağı, rüzgâra asılıp Tophane'ye inen roman. Avaramu! (Tanıtım Bülteninden)