En Son Eklenenler

"Kadınlarla erkeklerin evlenmemesi gerekir. Çünkü aşk mevsimler gibidir: Gelir geçer." Çin sınırları içerisinde yer alan Moso bölgesi, "Kızlar Ülkesi" olarak biliniyor. Bu kültürde kız çocukları erkeklerden daha değerli kabul ediliyor, evlilik geri kafalılık olarak nitelendiriliyor ve dillerinde "baba" diye bir kelime yok. Zaten mal mülk de anneden kıza geçiyor. Elveda Kızlar Ülkesi, Himalaya Dağları’nın gölgesindeki bu bölgede yetişen bir kızın gerçek hikâyesini anlatıyor. Namu, kendi köyünde, çok ağladığı için annesi tarafından üç kez başkasına verilmeye çalışılan, ama verilemeyen kız olarak tanınıyor. Biraz büyüyünce, kendi köyünü çok sevmekle birlikte, köyü çeviren dağların arkasındaki dünyanın nasıl olduğunu merak etmeye başlıyor. Çinli yetkililer yetenekli şarkıcılar aramak için köylerine gelince, Namu fırsatı değerlendirip Moso kültürünü ayakta tutan en büyük geleneğe karşı geliyor: Annesinin evini terk ediyor. Elveda Kızlar Ülkesi, bizimkinden oldukça değişik bir kültürle ilgili, heyecanla okuyacağınız, büyüleyici bir kitap. Ancak, tüm farklılığına rağmen, anlatılan evrensel bir hikâye: anneler ve kızlarını birbirinden ayıran kavgalar ve yeniden bir araya getiren benzersiz sevgi.

"Gizli bir şey yapıyordum ve korkuyordum, karımdan, çocuklarımdan, patronumdan, arkadaşlarımdan, iş arkadaşlarımdan, kısaca bana sahip olan, hayatımı zorlaştırma, hatta karartma potansiyeline sahip herkesten, tek tek ve toplu olarak hepsinden." Melekler Erkek Olur cinselliğin akıl işlemez dehlizlerinde ailenin, arkadaşlığın, iş yaşamının sorgulandığı; karmaşık, zaman zaman çıkmaz sokaklarla son bulan, koşturmacalı bir yaşantının çelişkileriyle örülü çağdaş bir roman. "Korku, hayatım boyunca, en büyük yöneticim oldu," diyen, ama gene de kendisine gizli adacıklar oluşturmaktan geri durmayan bir kahramanın yalın anlatısı...

Aile Ortamı ve Çocuk Yetiştirme Üzerine Yakup Bey’le Söyleşiler Bu kitap, aslında bildiğimiz, ancak üzerinde düşünme gereğini pek duymadığımız bir öyküyü anlatıyor. Bu öykünün kahramanlarını tanıdıkça çocukluğumuzu, ailemizi, çevremizdeki insanları ve en önemlisi kendimizi de daha iyi anlayacağız.

Dünya Gençler Satranç Şampiyonu olarak girdiğim İstihbarat'tan, iki yıl önce kıçıma tekmeyi vurarak kovmuşlardı beni... İstanbul'a mis gibi kar yağıyordu. Bir kadın, bir yıldan beri pineklediğim barda beni bulmuş ve kayıp babasını aramam için iki yüz bin lira teklif etmişti... İşi kabul ettim, çünkü beş parasızdım ve kadın çok güzeldi... Üstelik her geçen gün daha da çürüyen içimdeki adamı da kurtarabilirdim belki... Yolumun, bir dönemin en azılı katiliyle kesişeceğini nereden bilirdim ki? İşte şu an ben kanlar içinde yerde yatarken katil tepemde dikiliyordu. "Bu işler satranç oynamaya benzemez" dedi. Üç el silah sesi daha duydum. Kafama sıkmış olmalıydı. Zamanı gelmişti: Ruhum kanlar içindeki bedenimden ayrılmış gökyüzüne doğru havalanıyordu.