En Çok Görüntülenen Kitaplar

-

Dünya şiirinin başyapıtı İlahi Komedya, Dante’nin Cehennem’e, Âraf’a ve Cennet’e yaptığı düşsel bir geziyi destanlaştırır. İlahi Komedya, 14.233’e ulaşan toplam dize sayısı ile, şiir tarihinin en uzun soluklu şiiridir. Dante’nin, 1300 yılının 7 Nisan Perşembe gecesi başlayan gezisi bir hafta sürer, Dante’ye Cehennem ve Âraf yolculuğu boyunca Latin şair Vergilius rehberlik eder. Âraf’ın tepesinde Vergilius yerini, Cennet’te Dante’ye rehberlik edecek olan Beatrice’ye bırakır. Dante, Beatrice’yi ilk gördüğünde kendisi dokuz, Beatrice sekiz yaşındadır. Dante, ömrü boyunca Beatrice’ye bağlı kaldığı gibi, düşünce dünyasının da esin kaynağı olur Beatrice. Vergilius’un Aeneis destanını örnek alan ve sıradışı bir aşka mitoloji, tarih ve kutsal metinlerle de desteklenen gerçeküstücü bir ortamda yakılan bir ağıt olarak da değerlendirilebilecek olan İlahi Komedya’nın tarih ve felsefeden dinbilime, gökbiliminden geometriye uzanan bir ansiklopedi niteliği taşıması da bir başka özelliğidir. Eksiksiz ve ilk kez şiir olarak Türkçeleştirilen İlahi Komedya da hak ettiği yerde... Oğlak Klasikleri’nde.

Başlangıç düzeyi ve üstü sevyedeki satranç oyuncuları için uygundur. Tecrübeli antrenör ve Milli Oyuncu FM Serkan Yeke'nin hazırladığı kitap 1200 - 2000 UKD arası oyunculara yönelik. Uzun yıllar milli takım kamplarında elde ettiği birikimleri kitaplaştıran Yeke kitabında temel stratejileri sistematik olarak anlatmakta. Eski klasik örnekleri yeni örneklerle birleştiren kitapta aynı zamanda açılışlardan da temel prensipleri ile bahsedilmekte. Bu kitap ile adeta satranç nasıl oynanır öğreneceksiniz. Ustalar oynarken, plan kurarken hangi prensipleri göz önüne alıyor detaylarıyla görebileceksiniz. Satrançta merkez, taşların etkin kullanımı, piyon yapıları, oyunsonu stratejileri ve çok daha fazlası bu kitap içerisinde. Bu kitap ile sadece bilginizi artırmayacaksınız, aynı zamanda satranç klasiklerini inceleyerek satranca olan hayranlığınız daha da artacaktır.

Sırf sevdiklerin üzülmesin diye tek başına sahiplendiğin acılar vardır. Sana anlatmadığım, anlatamadığım şeyler de var anne. Kim bilir, belki de senden öğrendim içimin fırtınalarını yüzümdeki gülümsemeyle ve dudağımdaki “iyiyim ben” yalanlarıyla kapatmayı. Kim bilir, belki de sen anlıyorsun gözlerimdeki acıyı. Ama ne senin sormaya dilin gidiyor ne de benim anlatmaya cesaretim var. Oysa uzanıp dizlerine “Yoruldum artık anne!” diyerek ağlamayı ne de çok isterdim. Ama sen beni yine de iyi bil anne. Ne ben artık senin arkana saklanacak kadar küçüğüm ne de sen beni o yorgun dizlerinde taşıyabilecek kadar güçlü. Sebep olacağım her gözyaşına kurban olurum ben. Sen kendine iyi bak annem. Ben toparlanmanın yolunu nasıl olsa bir şekilde bulurum.