Eserlere Göre Listeleme

Bu kitabın özgün kopyasını bizimle paylaşan yazarımız Hüseyin Başusta'ya ve süreci koordine eden Ece Yılmmaz Kayan'a sonsuz teşekkürler. Madelet Grabbe Başusta'nın ilham verici yaşam hikâyesini bir solukta okurken, genç cumhuriyetimizin kuruluş heyecanına da tanıklık edeceksiniz. Hatice Mevhibe'den doğma, Ahmet Vehbi'den olma Madelet, genç cumhuriyetin içine, dünyayı değiştirecek bir kız çocuğu olarak merhaba demişti. Tez canlıydı, yedi aylık doğmuştu. Ankara'nın meşhur Soysal Apartmanı'nda büyürken, penceresinden hep kuşların dansını izlerdi. Gün gelecek pamuk beyaz bulutlar onun hayatını baştan aşağı değiştirecekti; abilerinin "Sen kızsın! Anlamazsın bu işlerden," demesine inat, daha 13 yaşında A, B ve C brövelerini alacak, planörü ve uçağı ile göklerde süzülecek, bir paraşütçü olarak Türkiye'yi gururla temsil edecekti. İnatçı, cesur ve lakabı "savaşçı" olan bu genç kadın, sadece gökleri değil yerküreyi de kucakladı. Uzun bir süre yaşadığı Almanya'da evler yaparak, büyük başarılara imza attı. Bremen Türk-Alman Kadınlar Derneği'nin kuruluşunda yer alarak pek çok muhtaç kişiye yardım ederken, kalbinde hep adının arkasındaki güç vardı; Madelet "adalet" demekti. (Tanıtım Bülteninden)

Zonguldak'ta madende çalışan işçiler, oldukça zor şartlar altında ve yetersiz güvenlik önlemleriyle geceli gündüzlü çalışmaktadırlar. Tek amaçları evlerine ekmek götürmek ve ailelerini geçindirmek olan bu işçilerden İlyas durumun ciddiyetinin farkındadır. Arkadaşları Nurettin ve Ömer'i de uyarır ve sendikanın harekete geçmesi, gerekli güvenlik tedbirlerinin alınması için imza toplar. Fakat işlerinden kovulma korkusuyla pek çok iş dayanışmaya ya da greve destek vermez. İlyas mücadelesinde yalnız kalır ve çıkar grupları tarafından tehdit edilir. Ama acı gerçek çok uzak değildir. Birkaç hafta sonra madende gerçekten ciddi bir patlama yaşanır ve İlyas'ın göçük altında kalır. Hayatını kaybeden işçilerden biri olur. Bunun üzerine maden işçileri İlyas'ın cansız bedenini omuzlarında taşıyarak birlik ve dayanışma sözü verirler... Türk sinemasının 1970'lerde yaşadığı toplumsal gerçekçilik değişiminin en bilinen örneklerinden olan film, usta sinemacı Yavuz Özkan'ın imzasını taşıyor. Cüneyt Arkın'ı alışılmışın dışında bir rolde izlediğimiz yapımda Tarık Akan ve Halil Ergün de yer alıyor.

“Erbuğ Kaya, olay örgüsü konusunda hiç sıkıntı çekmeyen, hayal gücü ile barışık bir yazardır. Maderzad Palas da bunu kanıtlıyor zaten. Zamanı ta başlangıcından beri kucaklayan kitabın başkarakteri Ali Kocaali ise, bütün olup bitenler bir yana, sadece kişisel gelişimiyle bile heyecan veriyor. “Maderzad Palas”a gelince, doğrusu benim de yerleşmek isteyeceğim bir yer. Bazen bir-iki tanesine şöyle bir çakmak istesem de, Palas sakinleri sevdiğim, özenle derlenmiş, antikanın antikası bir grup. Ama favori mekân/karakterim kütüphane, yani Meşruke. Kitaptan tek bir varlığı seçmem gerekse onu seçer, hatta Ali gibi bir tohum versin diye ricacı olurdum. İkinci bir şans verilirse, tercihim Mesmerin. Erbuğ yıllarla birlikte yazar olarak çok farklı bir yere geldi. Şimdiden bir sonraki kitabı bekliyorum. Maderzad Palas’ın dünyasına, sırlarını adlarında saklayan Zulmat ile Tennur arasındaki mücadeleye buyurun!” -Sevin Okyay- “Erbuğ Kaya yakamızdan tutup bizi başka bir dünyaya götürmüyor; her iyi edebiyat yapıtında olduğu gibi, bu dünyanın başka bir boyutuyla tanıştırıyor. Hatta yüzleştiriyor. Maderzad Palas gerçeküstü bir mekân mı? Aslında değil. Kapı komşumuzun evinde bir meşruke ağacı olmadığını kim kanıtlayabilir? Ya da yaşadığımız, daha doğrusu içinde bocaladığımız bu hayat Zulmat ile Tennur’un savaş alanı değil mi aslında? İyi ile kötünün, cennet ile cehennemin, siyah ile beyazın... Ama şunu da belirtmeliyim ki, hiçbirimiz Mesmerin’le karşılaşma fırsatını bulamayız öyle kolay kolay. Roman boyunca o kadının yabani güzelliğine kapıldığımı itiraf etmeliyim. Onun “ne” olduğunu öğrendikten sonra bile! Erbuğ Kaya sadece bir roman yazmakla kalmamış; büyü yapmış bize. Okudukça kendimizle karşılaşacağımız, yerimizi yadırgayacağımız bir büyü. Gerisi sizin elinizde!” -Altay Öktem- (Tanıtım Bülteninden)

Maestra, Ejderha Dövmeli Kız, Kayıp Kız ve Trendeki Kız’ın tahtını sallıyor. Çıkar çıkmaz hakları 33 ülkeye satıldı! Yakında Hollywood’da! Gündüzleri sanat galerisinde asistan, geceleri şehrin popüler kulübünde eskort… İyi bir hayat peşinde ve bunun için de oyunu kuralına göre oynaması gerektiğinin farkında. Giyinmeyi, konuşmayı, jet set’in inceliklerini, erkek dünyasında ilgi odağı olmayı öğreniyor. Ancak bir gün öyle bir şey oluyor ki, Judith direksiyonunun yönünü değiştirmek zorunda kalıyor. Ortaya çıkardığı sır, sanat galerisinden kovulmasına neden olunca Judith’in gözü korkutucu derecede kararıyor. “İstediklerini elde etmek için her şeyi yapmayı göze alan bir kadını bu kadar tehlikeli ve heyecan verici yapan nedir?... Judith’i radikal bir kahraman yapan onun misilleme yöntemleri… Tamamen kendine özgü kadınsı cephanesini konuşlandırıyor… Dişiliğini silaha dönüştürüyor. Gözleri kararmış bir kadının amansız gücünü hissetmemek mümkün değil.” —O! Oprah Magazine “Maestra bu yılın en çok konuşulan romanlarından biri olacak… Judith, Patricia Highsmith’in Tom Ripley’sinden daha da ilginç bir karakter olabilir… Judith’in hayalleri gerçek olacak mı? Yoksa suçlarıyla yüzleşmek zorunda mı kalacak? Hemen öğrenemeyeceğiz. Çünkü iki kitaplık serüven daha yaşayacak… daha fazla kargaşa, daha çok sanat-ve kesinlikle seks- doyumsuz Judith’i ve onun bitmek bilmeyen iniş çıkışlarından haz duyacak olanları bekliyor.” —The Washington Post “Maestra cesur, ahlaken karmaşık ve sivri bir karakteri sahneye çıkarıyor. Stieg Larsson’un Ejderha Dövmeli Kız ve Gillian Flynn’in Kayıp Kız’ını sevenlerin kesinlikle çok ilgisini çekecek.” —The New York Times