Eserlere Göre Listeleme

Olayı Çözümleyebilmek İçin Hercule Poitrot'un Şu Soruları Yanıtlaması Gerekti: - Pillar'ın odada bulduğu neydi? - Tressillian neden o kadar kaygılıydı? - George telefon ettikten sonra ne yapmıştı? - Magdalena yemekten sonra neredeydi? - Stephen konağa niçin gelmişti? - Horbury neden korkuyordu? - İhtiyar adam Magdalena hakkında ne biliyordu? - Piyanoda Ölüm Marşı'nı çalan kimdi? - Kapalı kapının önünde kim duruyordu? - Elmaslar neredeydi?

Nora Roberts'ın "Eve Dallas Polisiyeleri" dizisinin altıncı kitabı olan "Noel'de Ölüm" heyecanlı bir cinayet romanı olmasının yanında, okurların merakla izlediği Eve-Roarke aşkını anlatmaya devam ediyor. Kimsenin yalnız olmaktan hoşlanmadığı Noel dönemi, New York'un en havalı eşleştirme servisi 'Size Özel' için, yalnız kalpleri bir araya getirmenin tam zamanıdır. Ancak Teğmen Eve Dallas, bir seri katili yakalamaya çalışırken, çok vahim bir şey keşfeder: Katilin bütün kurbanlarının izi 'Size Özel'e uzanmaktadır. Cinayetler devam ederken; Eve, gerçek aşkı arayan yalnız insanların dünyasına girmek ve onları bir sonraki kurbanını arayan katilden korumak için büyük çaba harcar. Bu çaba, yardımcısı Peabody, dostu Feeney ve kocası Roarke'un desteğine rağmen, Eve'i kaçmaya çalıştığı geçmişi ve insanoğlunun karanlık iç dünyasıyla yüzleşmek zorunda bırakır.

Orman halkı gür ve uzun saçlarıyla meşhur. Nohut Adam ise orman halkından çok farklı. Onun hiç saçı yok. Taş gibi göbeği, kısa kolları ve gözlüklerinin arkasına gizlenen masmavi gözleri var. Onu kendilerinden farklı görenlerden, aynalardan ve bir türlü barışamadığı görünümünden kaçıyor. Kendi tasarladığı ve kulaklarını dışarıda bırakmayacak şekilde kafasını örten şapkaların altına saklanıyor. Nohut, daha önce kimsenin görmediği güzellikte şapkalar tasarladığında orman halkı onu fark ediyor. Tabii o da kendi güzelliğini… Farklılıklara karşı saygının ve hoşgörünün önemini vurgulayan Nohut Adam, “zorbalık” kavramı üzerine düşündüren kalpleri ısıtan bir hikâye…

Mekânın hunharca talan edildiği, bir yere ait olmanın zorlaştığı, hususi ya da kolektif belleğimizin sıfırlandığı zamanlarda, yerleşmenin, kendine bir ev icat etmenin ve kök salmanın insaniyeti üzerine öyküler… Melisa Kesmez üçüncü kitabı Nohut Oda’da insanın bitmek bilmeyen yuva arayışına bir güzelleme yaparken, içimizde büyüttüğümüz, bazen kadim bir yara gibi sürekli sızlayan, bazen de eski şiddetini yitiren öfke ve hesaplaşmaların hemen yanı başında aşkın ve inceliklerin filizlendiğini bir kez daha hatırlatıyor. Her şeye rağmen kendi kozasını örmekten vazgeçmeyenlere..