En Son Eklenenler

Ziya Osman Saba şiirinde, gönlümde yer etmiş dizelerden biri: “Konuşanlar, bir hüzünle sesinde...” Bu kitap da, kısacık yaşamında hüzünlü insanlara hep iyilikler dilemiş Ziya Osman Saba’nın yazılarını, söyleşilerini, mektuplarını ilk kez bir araya getiriyor. Onun sevdiği şairler, şiir kitapları, kaybettiği dostlarına yas yazıları, edebiyatımızı yücelten bir tutum... Bu eseri, Tahsin Yıldırım nice dikkatlere açılan çabasıyla derledi.Ve bu eserin gün ışığına çıkması, hayatımın en büyük ülkülerinden biriydi.Dergi, gazete koleksiyonlarında zaman zaman rastladığım, Ziya Osman Saba imzalı yazılar bana hep öksüz çocukları çağrıştırır, onların oralarda kalmasına yerinirdim. Şiirinde, öyküsünde daima iyiliği özlemiş Ziya Osman Saba, yazılarında da kalemini hep güzelden, incelikten, duyarlıktan yana bilemiş. Bu yazıları okumak; çirkinliklerin, bayağılıkların, koflukların saltanat kurduğu bir ortamda, has edebiyat okurlarına yalnızca mutluluk getirecek. Selim İleri

“Çocukken benim bir oğlağım oldu: Yuki. Benden ayrı hiçbir yere gitmezdi. Okula kadar benimle gelir, okuldan benimle dönerdi. Siyah beyaz tüyleri olan şahane güzellikte bir canlıydı. İşte bu, ikimizin öyküsü.” Yüksel Aksu Yurdumuzda göçebe hayatı sürdüren Sarıkeçilileri bilir misiniz? İşte onlardan biri olan ilkokul öğrencisi İsmail’in, artık bir oğlağı var. İsmail ve Yuki birbirlerinden asla kopmamak için her yolu deniyorlar. Torosların kekik kokulu dağlarında geçen bu hikâyeyi okurken hayvanlarla kurduğumuz dostlukların ne kadar derin ve sevgi dolu olduğunu anlıyoruz. Yönetmen Yüksel Aksu’nun Sarıkeçililer belgeseli çekerken aklına düşen bu hikâye, Oğuz Demir’in çizimleriyle bezendi. Doğanın kollarında, çok sevdiği aileleri, öğretmenleri ve okul arkadaşlarıyla yaşayan İsmail ve Yuki, artık hepimizin dostu.

“Orası mı? Yirmi beş otuz kilometre uzunluğunda, eski bir patika. Elli yıldır kullanılmaz. Shinsu’ya çıkıyor çıkmasına ama ne yazık ki bugünlerde geçilebilecek bir yol değil. Geçen sene hac yolculuğundaki bir aile de yanlışlıkla bu yola girmişti. Aslında biz onları dilenci sandık ama her can kıymetlidir sonuçta. Onları kurtarabilmek için üç polis memuru ile on iki köylü toplanıp tepeye tırmandık, sonunda bulup geri getirebildik. Siz de kestirme diye o yola girmeye kalkmayın sakın ha Keşiş Efendi. Yorgun düşüp açıkta uyumak zorunda kalsanız bile ana yoldan gitmeniz yeğdir.” Kōya Dağı Manastırı’na mensup bir keşiş, Tōkaidō Yolu üzerinde tanıştığı yol arkadaşına gençliğinde yaşadığı bir serüveni anlatır: Hac yolculuğu sırasında, bir köylünün uyarısına rağmen, tanımadığı bir adamın hayatını kurtarmak için tehlikeli ve izbe bir dağ yoluna girmiştir. Yılanlarla kaplı çayırları, kan emici sülüklerle dolu ağaçlıkları binbir zorlukla geçip sonunda hiçliğin ortasında tek başına duran bir eve vardığında büyüleyici bir kadınla karşılaşır. Bu yolculuğunun sonunda bir seçim yapması gerekecektir.

1970’li yıllarda Hamburg’un "red-light" bölgesinde dört hayat kadınını vahşice öldüren seri katil Fritz Honka’nın yaşamını anlatıyor.