Eserlere Göre Listeleme

"İsrafil'in Kanatları" romanının yazarı Hakan Yaman'ın yeni romanı, Fotoğraftaki Kadın, uzak ama tutkulu bir aşkın romanı. Tesadüfen fotoğrafını çektiği kadına âşık olan Suphi’nin şehrin loş sokaklarında sabırla fotoğraftaki sevgilisini arayışının, içinde özenle sakladığı umudun yitip gitmemesi için çabalayışının hikâyesi. “Sürekli ağlıyordum odamda. O zamana kadar hiç ağlamadığım kadar. Yıllarca biriktirdiklerimi bir seferde ağlıyor gibi... Sağanak olmuştu hüzünlerim, içime içime yağıyordu. Ve sanki bu dünyada sadece ben ağlıyordum. Bu işte de yalnız kalmıştım sanki. Herkes ağlasın istiyordum. O soğuk karanlık gecelerde yalnız başıma pencerenin önüne geçip yaşlı gözlerle yağmuru beklerken benimle birlikte etrafımdaki tüm insanlar ve cansız öteberi de ağlasın istiyordum. Keşke ılık bir yağmur yağsa, siyah sokaklara, tozlu çatılara, kaldırımlara, sokak lambalarına ılık bir sonbahar yağmuru yağsa diyordum içimden keşke... Keşke sokak lambaları bile ağlasa...”

Özel dedektif Jessica Shaw, aydınlatılması gereken bir cinayet ya da ortaya çıkarılması gereken gizemlerle ilgili ipuçları almaya alışkındır. Yirmi beş yıl önce Los Angeles'ta kaçırılan üç yaşındaki bir kız çocuğunun fotoğrafı e-postasına düştüğünde, bunun da her zamanki gibi bir durum olduğunu düşünür. Ancak fotoğraftaki yüze baktıkça işler değişir. Bilgisayar ekranından ona bakan küçük kız, Jessica’nın ta kendisidir! Çocukken kaçırılmış olduğu bilgisi Jessica’nın düşüncelerini altüst eder. O kaçırılma olayından sonra bulunduğuna dair bir bilgi de yoktur. Etrafındaki herkese, her şeye farklı gözlerle bakmaya başlayan Jessica için yaşamını geri kazanmanın yolu geçmişe yönelik ipuçlarını takip edip tüm bu gizemi çözmektir. Üstelik bunu hiç kimseler anlamadan yapması gerekmektedir. Kapkaranlık bir tünelde yolunu el yordamıyla bulmak zorunda kalır Jessica. Tek umudu ise tünelin ucunda ışığı görmektir.

"Umberto Eco"nun ilk romanı olan "Gülün Adı" gibi, bu ikinci romanı "Foucault Sarkacı" da, bildiğimiz roman türlerinden hiçbirine girmiyor. Belki de en uygunu, onu bir "bilim-roman" ya da "Eco-roman" diye nitelendirmek. "Foucault Sarkacı", çok-katlı, çok değişik düzlemlerde okunabilecek bir roman. Bu da romana, değişik açılardan yaklaşmamıza olanak veriyor. "Foucault Sarkacı", kısaca, irrasyonel düşüncenin 500 yıllık tarihinin 500 küsur sayfalık bir serüveni: Pozitif bilimin yanısıra, uzantıları günümüze dek süregelen, gizli bilimlerin, Ortaçağı da kapsayan çok uzun bir zaman dilimi içinde bilim-büyü kardeşliğinin öyküsü. Okuyucuların, bu çetin, ama keyifli okuma serüveninden nice hazlar derleyecekleri umuduyla. -Şadan Karadeniz- (Arka Kapak)

Stefan Zweig, bu ünlü biyografik yapıtında, Fransız Devrimi’nin en kanlı günlerinde "Lyon Kasabı" adıyla tarihe geçen Fouché’nin öyküsünü anlatıyor. Fouché, devrimden terör dönemine ve monarşiye, tek başına siyasetin yönünü belirleyen her devrin adamı. Balzac’ın deyişiyle, "psikolojik açıdan çağının en ilginç karakteri."