En Çok Görüntülenen Kitaplar

1868 yılında denizlerde bazı gemilerin çarpıp batmasına neden olan garip bir nesnenin varlığını araştıran Fransız bilim adamı Pierre Aronnax ve uşağı Conseil, birlikte ABD bilim gemisine biner. Gemilerin batmasına neden olan bu nesne nedir ve denizler altında çıkacakları uzun yolculukta onları hangi maceralar beklemektedir?

Bir itirafla başlayayım hikâyeme. Geçen yıl ağustosta Cadenabbia’daydım ve aynı otelde kaldım. Bunu sizi şaşırtacağından eminim, çünkü size tekrarlardan kaçınmaktan bahsettiğimi hatırlıyorum. Ama hikâyemi öğrenir öğrenmez neden bu kuralımı yıktığımı anlayacaksınız. Burası o zaman da şimdiki gibi ıssızdı. Milan’lı bir adam vardı, bütün gün balık tutuyor, ertesi sabah aynı balığı yakalamak için akşam olduğunda tuttuğu balığı yeniden göle bırakıyordu. Sessiz sakin, etyemez, varlıkları yoklukları belli olmayan iki İngiliz vardı. Bir de yakışıklı bir delikanlı ve yanında soluk tenli, güzel bir kız kalıyordu otelde. Kızın, karısı olup olmadığını merak etmiştim çünkü birbirlerine karşı çok sevgi dolu davranıyorlardı. ***** Beni bugün her şeyin gizemli bir şekilde çektiği gibi, uzaktan bir yerden müzik sesi ve çılgın sesler beni kendine çekmişti. Kendimi hayatın akışına bırakmak istiyordum. Kalabalığın içinde böyle sürüklenmenin sıra dışı bir büyüleyiciliği vardı. Heyecanlanan kütlenin içinde ben de heyecanlanıyordum; tüm duyularım toz, tütün, nefes ve terle karışmış bu ekşi sisin etkisiyle uyarılmıştı. Son zamanlara, düne kadar bana bayağı ve sıradan ve sonuç olarak da tiksindirici görünen her şey, kesinlikle uzak durmam için eğitildiğim her şey sanki ilk defa hayvani, dürtüsel ve sıradan güdülerle kendi akrabalarımın farkına varmışım gibi, arzularımın birincil hedefi haline gelmişti. Burada, şehrin varoşlarında, sıradan askerlerin, hizmetçi kızların ve serserilerin arasında kendimi tarif edilmez şekilde rahat hissediyordum. Bu yeni havayı sevinçle ciğerlerime çektim; kalabalığın içinde omuz omuza olmak mutluluk vericiydi ve tuhaf bir merak içinde bu sürüklenişin beni nereye götüreceğini öğrenmek için bekliyordum…

Ortaköy'de, V. Murat'ın torunu olarak, bir sarayda doğan Selma Hanımsultan, İmparatorluk çökerken çocuk yaşta idi. Savaş ve işgal yıllarını İstanbul'da geçirdikten sonra, Osmanlı hanedanı mensuplarının yurtdışına çıkarılışında, annesi Hatice Sultan'la beraber, Fransız mandası altındaki Lübnan'a giderek Beyrut'a yerleştiler. Damat baba kendilerine katılmamıştı. Geride bıraktıkları saray hayatından tamamen farklı, sıkıntılı bir yaşam içinde, bir Fransız okulunu bitirdi. İlk genç kızlık duyguları hüsranla sonuçlandı. Bir racayla evlenmeyi kabul edip, Hindistan'da mihracelerin ihtişamına, yanıbaşlarındaki yoksulluğa, İngiliz sömürge yönetiminin son yıllarına tanık oldu. Benimsemek istediği bu ülke insanları tarafından, toplumsal tabuları yıkmak için giriştiği mücadelede, anlaşılamayıp dışlanışının acılarını çekti. Türkiye'den sonra, her yerde, hep 'yabancı' idi. Daha sonra Paris, gerçek aşkla karşılaştığı şehir oldu.29 yaşında, orada. İkinci Dünya Savaşı'nın başlarında, arkasında bir kız çocuğu bırakarak, yokluk içinde öldü. O kız çocuğu da, büyüdükten sona, annesinin hikayesini kaleme aldı. 'Sonraları, çok sonraları, annemi tanımak istedim. Onu tanımış olanlarla konuşarak, tarih kitaplarını okuyarak, o devrin gazetelerini karıştırarak, ailenin dağınık arşivlerini araştırarak, bulunduğu yerlerde dolaşarak, yaşamının çeşitli kesimlerini canlandırmağa, yeni baştan yaşamağa çalıştım. Sonunda, ona daha fazla yaklaşabilmek, onu bulabilmek için sezgime ve hayal gücüme güvendim. Selma Hanımsultan'ın hikayesi budur işte' diyor Kenize Murat.

'...Bireysel psikolojiyle toplum ya da kitle psikolojisi arasında ilk bakışta bize pek önemli görünebilecek karşıtlık, konuyu biraz derinliğine ele aldığımız zaman enikonu yitirir sivriliğini. Gerçi bireysel psikoloji tek insan üzerine eğilir ve onun içgüdüsel gereksinimlerine hangi yollardan doyum sağlamaya çalıştığını araştırır. Ama bunu yaparken, bireyin öbür bireylerle ilişkilerini ancak seyrek olarak, ancak istisna sayılacak belli koşullarda gözden uzak tutar. Bireyin ruh yaşamında başkaları'nın örnek, obje, yardımcı dost ya da rakip kişiler olarak her vakit rol oynadığı görülür. Dolayısıyla, bireysel psikoloji haklılığı su götürmeyen bu genişletilmiş anlamda daha başından beri toplum psikolojisi kimliğini taşır.' Avusturyalı nörolog ve psikanalist Sigmund Freud (1856-1939); Viyana Üniversitesi'ndeki tıp öğreniminin ardından ruhsal kökenli hastalıklar, özellikle isteri üzerine araştırmalara yöneldi. Bir süre Viyanalı tıp doktoru Josef Breuer ile çalıştı. 1900'lerde psikanalitik kuramını geliştirdi ve nevrozların tedavisiyle uğraştı. 1902'de profesör oldu. 1908'de, sonraki yıllarda birçok ünlü psikanalist yetiştirecek olan Viyana Psikanaliz Enstitüsü'nü kurdu. Çözümlemelerinde cinselliğe belirleyici bir yer ayıran Freud, çağımızın kültürel ve toplumsal sorunlarının çözümüne bakış açışıyla önemli katkılarda bulundu. 1930'da Goethe Armağanı'nı kazandı. Avusturya'nın Nazilerce işgalinden sonra 1938'de Londra'ya göç etti ve burada öldü.