Eserlere Göre Listeleme

Bakımsız, rüküş bir kahyadan…. İtalyan milyarder Raffaele de Ferretti’nin yakın çevresinde çağırdığında hemen gelecek çok sayıda güzel kadın vardı. Fakat acilen uygun bir nişanlıya ihtiyacı olduğunda bu iş için uygun tek kadın onun bakımsız, rüküş kahyasıydı. Seksi siren’e*… Natasha’nın biraz makyaja ihtiyacı vardı—Ve inanılmaz bir sonuç çıktı ortaya! Raffaele’nin bunca zamandır burnunun dibinde bu kadar güzel ve seksi bir kadın olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Onlar nişanlı gibi görünmek zorundaydılar, ama aralarında aniden parlayan müthiş çekimi de görmezden gelmeleri olanaksızdı.

Mağdurun Dili'nde, edebiyatın dışlanmışlıkla kesiştiği alanda dolaşıyor Nurdan Gürbilek. Çoğu zaman klişelerle yaklaştığımız mağdurluğa edebiyatın nasıl ışık düşürebileceğini, öte yandan dışlanmışlık duygusunun edebiyatı nasıl biçimlendirdiğini anlamaya çalışıyor. Dostoyevski'nin "yeraltı trajedisi" adını verdiği çatışmanın, aynı anda hem büyük hayaller hem de incinmişlikten yapılma bir yeraltına itilmişliğin, yazarın okuruyla ilişkisini nasıl etkilediğini inceliyor. Edebiyatın gurur yarasını, yazarın kibrini, dahası okurun tutunamamışlıktan neden ısrarla bir zafer çıkarttığını tartışıyor. Tartışmanın orta yerinde ise bir "dil" problemi var: "Yazar ya mesafeli bir tavırla ele alacak bunları; acıyı olgudan, mağduru kavramdan, dışlanmışlığı laftan ibaret bırakacak; kimseyi tam inandıramayacak; canevinden vuramayacak okurunu. Ya da yoğun duygudan yola çıkacak; acıyı gülünçleştirmeyi, bir acı efektine dönüştürmeyi göze alacak. Öyleyse bu 'kırık ve ıstırap dolu' malzemeyi nasıl anlatmalı? Kayıtsız kalmadan, ama bir mutlak dayanağa da dönüştürmeden, acı çekeni küçük düşürmeden anlatılabilir mi bütün bunlar? Acıyı hayatın kurucu ilkesiymiş gibi göstermeden, mağdurluktan gurur, kayıptan ihtişam çıkartmadan anlatmak mümkün mü? Mutsuzluğa yakından bakan, ama mutsuzluk fikriyle mutlu olmayan bir edebiyat mümkün mü gerçekten?" Dostoyevski'nin, Oğuz Atay'ın, Yusuf Atılgan'ın, Cemil Meriç'in yapıtlarının ışığında bu soruların cevaplarını arıyor Gürbilek.

Holly Black ve Cassandra Clare’den, Magisterium dünyasına dair heyecan dolu yepyeni bir macera! Magisterium’da öğrenciler, deneyimli büyücülerden kaotik bir dünyaya düzen getirmek için eğitim alıyor. Ama bu karmaşa pek de bitecek gibi görünmüyor! Call, Tamara ve Aaron’ın sınavlar ve büyü yarışması gibi meselelerle ilgilenmesi gerekirken, sınıf arkadaşlarından birini sinsi bir şekilde kaybetmeleriyle bambaşka bir macera başlıyor. Büyünün iyiliği büyücünün iyi niyetine bağlı… Bronz Anahtar’da bu üç kafadar, iyiliği ve kötülüğü yeniden sorguluyor. “Bu oya gibi örülmüş hikâye, yaratıcı sürprizleri, mekânları, esprileri ve şüphe karşısında arkadaşlığın gücünü ustalıkla betimlemesiyle öne çıkıyor.” -Kirkus reviews- (Tanıtım Bülteninden)

Magnus Chase'in başına o güne dek yeterince iş açılmıştı. İki yıl önce annesinin kendisine kaçmasını söylediği o korkunç geceden beri Boston'da sokaklarda yaşıyor, polisten ve sosyal hizmetlerden yalnızca kafasını kullanarak kurtuluyordu. Magnus bir gün peşine bir başkasının düştüğünü öğrendi: Annesinin kendisini tembihleyerek uzak durmasını söylediği dayısı Randolph. Ancak Magnus, dayısından kaçmak isterken onun avucunun içine düşüverdi. Randolph ise İskandinav tarihiyle ilgili bir şeyler geveleyip Magnus'a bir yerlerde doğuştan hak ettiği bir şey olduğunu söyledi: Binlerce yıldır kayıp olan bir silah. Randolph konuştukça eksik parçalar bir bir tamamlandı. Asgard tanrıları, kurtlar ve Kıyamet Günü hakkındaki efsaneler Magnus'un hafızasında yeniden şekillendi. Ancak fazla vakti yoktu, çünkü o an bir ateş devi Boston'a saldırmakta ve Magnus'a kendi güvenliği ile binlerce masum insanın yaşamı arasında bir seçim yapmaya zorlamaktaydı… Bazen yeni bir yaşama başlamanın tek yolu, ölmektir.