En Çok Görüntülenen Kitaplar

"Hocam ben annemi hiç görmedim. Annelerin bir kokusu varmış. Çocuklar annelerine sarılınca o kokuyu duyarmış, öyle diyorlar. O nasıl bir koku hocam? Küçükken yuvaya gelen gönüllü annelere sarılırdım; parfüm kokusu dışında bir koku almazdım. Yoksa bu koku parfüm kokusu gibi bir koku mu?" "Hocam, okulda anne babası olan çocuklar korktuklarında 'Anne!' diye bağırıyorlar. Ben korktuğumda 'anne' diyemiyorum, acaba neden?" "Anneleri olan çocuklar, annelerine bir şey sorduğunda anneleri hep 'Efendim anneciğim,' diyor. O çocuk, o kadının annesi mi hocam?" "Hocam, bazı gönüllü anneler yuvaya gelince ağlıyorlar. Biz ağlanacak bir şey yapmıyoruz ki." "Ben ölürsem arkamdan kim ağlar hocam? Beni kimsesizler mezarlığına mı gömerler hocam?" "Anneler çiçekleri neden çok sever hocam?" "Hocam, benim annem beni doğururken ölmüş. Benim annem cennete gitmiş midir?" "Anneler karşılık beklemeden severmiş. Yoksa onlar insanüstü varlıklar mı hocam?" Acıtan soruların gerçek hikayeleri.. (Tanıtım Bülteninden)

"Kalbine elini uzat, tutunup kalkmak için seni bekliyor." Karlı bir ormanın tam ortasında tanıdım seni. Orman acımasızdı. Orman ıssızdı. Orman soğuktu. Sen ise bir kar tanesi gibi eşsizdin. Bir kar tanesi gibi erimeye mahkûmdun Eylül… Günler geçti, kış dindi… Güneş açtı, orman ısındı. Ve sen kar tanesi… Günün birinde milyonlarca kar tanesi gibi eridin… ve ben seni kurtaramadım. Eylül ve Merih’in Kar Küresi’nde başlayan maceraları serinin ikinci kitabı Kar Tanesi’yle kaldığı yerden devam ediyor. Bu sefer okuyanları çok daha soğuk, çok daha karanlık bir hikâye bekliyor. Eylül ve Merih’in hikâyesinde üşümeye ve onların kendilerini bulma yolculuğuna eşlik etmeye hazır mısınız Merih, ismini “kırmızı gezegen” olarak bilinen, alev alev yanan Merih’ten alıyordu. Ben ise ona göre bir kar tanesiydim. Yanında erimeye mahkûm gibiydim... Bırak da senin yanın benim cennetim olarak kalsın, cehennemi tek başıma yaşıyorum zaten. (Tanıtım Bülteninden)

Kadim yeminler yeniden dillendirilsin: Ölümden önce yaşam. Zayıflıktan önce güç. Hedeften önce yolculuk. Ve pareleri yeniden sahiplerine verin. Parlayan Şövalyeler tekrar ayağa kalkmalı. Fırtınaların hükmü altında bir dünya Roshar. Dört yana dehşet salan ve sık sık ortaya çıkan fırtınalar hem ekolojiyi hem de uygarlığı etkilemiş durumda. Hayvanlar kabuklarının altında yaşama tutunmaya çabalıyor, şehirler ise sadece bu zorlu coğrafyanın koruma sağladığı yerlere kurulmuş. Parlayan Şövalyelerin düşüşünden bu yana yüzyıllar geçmiş olsa da, şövalyelerin sıradan askerleri neredeyse yenilmez savaşçılara dönüştüren mistik kılıç ve zırhları olan Parekılıçlar ve Parezırhlar hala bu topraklarda. Onlar için savaşlar veriliyor ve onlarla kazanılıyor savaşlar. Izledigimiz dort kisi var: Birincisi hekim, tibbi bir kenara birakip icinde bulundugumuz donemin en vahsi savaslarinda bir asker olmaya zorlanmis. Ikincisi oldururken aglayan bir katil, bir suikastci. Ucuncusu bir hirsizin kalbi ustune bir alimin ve buyuk bir cizim sanatcisinin cubbesini giymis genc bir kadin. Dorduncusu ise bir yuceprens, yani savas acligi tukenirken gozleri gecmise acilmis bir savas beyi. Dunya degisebilir, Dalgabaglama ve Parekullanma geri donebilir. Antik caglarin buyuleri tekrar bizim olabilir. Bu dort kisi iste bunun anahtari. Bir tanesi bizi kurtarabilir...Ve bir tanesi de bizi yok edecek.

Kemikleşmiş değer yargılarına bağlılık mı, kendi olmak savaşında korkusuzca yol alıp gitmek mi?! Dıştan bakıldığında her şey ne kadar düzgün: Eğitimli, saygın anne baba, okuyup yetişen üç kız evlat, evin yaşlı büyüğü anneanne... Ama Ayşe Sarısayın, bu düzgün dünyaya içerden bakmayı yeğliyor ve son dönemin acı, hesaplaşması, düşbozumu en ağır romanlarından birini kaleme getiriyor. Ansızın Günbatımı büyük kentlerde yaşayan, hali vakti az buçuk yerinde hemen herkesin hayatından cesur, sarsıcı çözümlemeleriyle derin iz bırakacak... Selim İleri