Ölüm Şatosu

Aniden sıçradı...Aşağıda, koridorun sonunda birşey kımıldamıştı. Evet, bundan emindi; geceliğe benzeyen beyaz birşeyin; karanlıkta belirip kaybolduğunu gördüğüne emindi.Bütün gücüyle soğukkanlı olmaya,kendini toparlamaya gayret etti. Yok canım!.. Gülünç birşeydi bu, insan böylesine koyu bir karanlığa bakınca gözlerinin önünden beyaz şekillerin geçtiğini görür gibi olurdu. Alt tarafı basit bir göz aldanmasıydı bu!.. İlerledi. Terliklerinin bu derin sessizlikte böylesine berbat bir gürültü çıkaracağını hesaba katmamıştı hiç. Her adım atışıda, kar üzeride yürüyormuş gibi bir çıtırtı yayılıyordu etrafa. Durdu... Neredeydi kibritler? Mutfakta, evet mutfakta ve mutfağa gidebilmek için merdivenleri inip holu geçmesi gerekiyordu. Merdiven başına gelince tabutun hala orada, bıraktığı yerde durduğu düşüncesine kapıldı, dehşet içinde çekine çekine eğilip baktı!..