Mozart'ın yaşamını ilk okuduğumda, altı yaşında bir çocuktum. Sayfanın köşesindeki resmini uzun uzun incelediğimi anımsıyorum. Resimdeki çocuğun saçları, giysileri, yaşamındaki imparatorlar, prensler, saraylar, onu bir masal kahramanına dönüştürmüştü benim için. Oysa müziği, günümüze dek ulaşmıştı, bu da onun bir hayal kahramanı olmadığının en güzel kanıtıydı.