Hür Şehrin İnsanları

"Hür Sehrin Insanlari" ölümünden sonra Kemal Tahir'in 'sari defterleri' arasinda bulunmus bir romandir. Metnin sonundaki tarihten anlasildigina göre, ünlü romanci, bu yapitini 1949 yilinda Çorum Cezaevi'nde tamamlamis, sonradan üzerinde çalismak üzere bir kenara koymustur. Gerek öyküleme teknigi, gerek roman mimarisi yönünden 'bitmis' izlenimini veren bu roman, sonradan Kemal Tahir diyalogu diye adlandirilan diyalog özelliklerini de tasimakta, bu bakimdan da dikkati çekmektedir. Yine de Kemal Tahir'in "Hür Sehrin Insanlari"ni 'bitmis' bir eser saymadigini sagliginda yayinlamayisi kadar, eserde geçen bazi olaylari ve kisileri, baska romanlarinda, sözgelisi "Yol Ayrimi" ve "Kurt Kanunu"nda kullanmis olmasindan da bellidir. Zaten, otobiyografik niteligi agir basan bu yapit, zaman olarak, adini andigimiz iki romanin yerlestirildigi dönemi kapsamaktadir. "Hür Sehrin Insanlari", bu perspektif içinde okunmalidir ama, bu biçimde birakilmis da olsa, Kemal Tahir'in bu romaninda yazarin kendisine özgü anlatimi, atmosferi ve kisileri, saglam bir öyküleme düzeni içinde sergilenmekte; eserin bütünü, kurtulustan sonraki Istanbul'dan canli ve hareketli bir kesiti gözler önüne sermektedir.