Kontra

Katıksız bir hümanist olarak tanınan Antonis Samarakis, bu özelliğini tüm eserlerine kuvvetli bir şekilde yansıttı. Yazarın konu edindiği ana karakterler her zaman "sıradan insanlar" oldu. Geçen yüzyıl insanlarının tüm açmazlarını, ahlaksal ve moral çöküntülerini, yaşadığı çırçıplak yalnızlığını ve ezilmişliğini eserlerinde bıkmadan işledi durdu. Dilindeki satirik üslup ise, hiç vazgeçemediği bir diğer özelliğiydi. Bu yolla anlatılan acı yüklü öyküler bir yandan okurun yüreğini burkarken, diğer yandan da acı acı gülümsetti.