Sonrası Mahşer

Yazı, kimi zaman karşıta dönüşür; karşıtın niyeti ise asla anlaşılmaz. Dost, belki de düşman olan yazı aslında yalnızca tek adrese kilitlenmiştir oysa. İç dünyanın sonsuz coğrafyasındaki umutsuz gel gitler hiçbir denizi durultmayacak; ne ki zaten hiçbir dalga da bu beklentide olmayacaktır. Sığınak, K.nın yalnızca yazı yazdığı, insana sırt döndüğü yerdir; Sığınak Joyce’un ince bir alayla gülümserken kaleme aldığı karmaşık yazı, bozuk gramerdir. Yazı, soluğu hissedilen, ancak ulaşılamayandır. Büyü yazıda değil, okumanın girdabında saklanır. Sonuçta anlam karaya çıkmaz; sahile cansız bir beden bile vurmaz ama resim tamamlanır. Bu resim, yazarak ya da okuyarak her birimizin içine kıvrıldığı bir sığınağı betimlemektedir. Ben bu günaha tanık oldum, siz de okuyarak ayine katılın! Sesini çoktan yitirmiş, suyunu dibindeki doymak bilmez kuma teslime hazır bir gölden çok, o eski ve görkemli günleri sıklıkla hatırlayan günahkâr dalgaların at koşturduğu denizden yana olduğunuzu göreceksiniz. Demek ki, hiçbir sığınak kabuğu kadar olamaz. Hiçbir saklananın yine yalnızca hayattan kaçamadığını bildiğiniz gibi.