Konusu:
Beklenen Kişi
Ad ada benzer, yer yere benzer, er ere benzer, kişi kişiye, dişi dişiye benzer; masal söyleriz, kimse alınmaya! Dilimiz sürçer, adınız geçer, kimse darılmaya!
Zamanın birinde Buhara ilinde bir er kişi var idi. Yüreği sundun arı, gözü yerde, alnı yukarı idi. Her solukta Tanrı adını dilinden düşürmez, boş söze kulak asmaz, beş vakit alnı secdeden kalkmaz idi.
Kırk yaşına erdi. Ne kimsenin kuyusunu kazdı ne harama uçkur çözdü ne de boş bir yazı yazdı. Bir kanatları eksik melek idi, az daha uçayazdı. Kimsenin gönlünü incitmez, üstüne bassa karıncayı acıtmaz, böyle bir er kişi idi.
(Kitabın Girişinden)