Martı Jonathan'dan Yünatan Martı'ya

"İyi dinle." diyor bir ses; "...İyi dinle ve sakın unutma." "Kimsin sen?" diyorum. "Martı, odanda konuk ettiğin martı." "İyi de, martılar konuşamaz ki! Bir düş bu; düş görüyor olmalıyım." "Hayır dostum, düş görmüyorsun. Uykuda olmandan ötürü can kulağın açıldı; söylediklerimi anlayabilişin ondan. Üstelik ben de, anlatmak istediklerimi iletebilecek denli yetkin bir martıyım." "Rastlantı değil öyleyse karşılaşmamız." "Değil, dinleyecek olduklarını anlatmakla görevlendirildim ben. Sense seçilmiş birisin; öylesine karşılaşılmış bir insan değil. Umarım anlattıklarımı yazmamazlık etmezsin." "Yazmam da mı gerekecek?" "Hele bir dinle, kendini zorunlu sayacaksındır yazmaya." "Haydi anlat öyleyse."