Eugène Delacroix’dan Yeni-İzlenimciliğe

Paul Signac’ın (1863-1935) kendini yeni-izlenimcilerin (neo-empresyonistlerin) yetkin bir sözcüsü, eleştirmeni ve kuramcısı olarak kabul ettirdiği bir resim sanatı manifestosu (1899 ve 1911). Delacroix’dan izlenimcilere, izlenimcilerden yeni-izlenimcilere uzanan süreçteki renklendirme, ışık-gölge, kontrast, optik karışım, fırça vuruşu, noktalama tekniği (pointillisme), bölme tekniği (divisionnisme), yapım tarzı, gözün eğitimi gibi sorunları, tanıklıklarıyla, en ince ayrıntılarına kadar açık seçik biçimde inceleyen, tartışan, değerlendiren bir resim akımı kitabı. Delacroix, Constable, Turner, Seurat, Signac, Jongkind, Renoir, Monet, Cross, Pissarro, Guillaumin, Cézanne, Sisley, Courbet, Corot ve başkalarının katkılarını tablolarındaki ayırıcı özellikleriyle sergileyen vazgeçilmez bir çalışma. Matisse’ten Kandinski’ye XX. yüzyılın başlarında özellikle renk sorunlarıyla yakından ilgilenen ve modern resmi yaratacak olan ressamlar kuşağının temel kaynağı.