adımın söylenişinden belli
mecbur bir yolcuyum gürültülü hayatımın hayatımın kentine
ateşini suya çalan kibrittim
yakmadım
üşüdüm her sürgün gibi kendi terimle
hangi caddeden kazınsa adım
gölgem kırlara yöneliyor
dargın bir şehirliyim
denizin bittiği yerde öğrendim yüzmeyi