Çoğu ebeveyn kitabı, "Çocuklara nasıl laf dinletiriz?" sorusuyla başlar ve onları itaat ettirmenin yollarını tartışır. Alfie Kohn ise tam anlamıyla ezber
bozan bu kitapta "Çocuklar neye gereksinim duyar ve bu gereksinimleri nasıl karşılarız?" sorusunu soruyor ve sağlıklı bir psikolojik gelişim yolunda çocuklarla
birlikte çalışmayı hedefleyen yöntemleri açıklıyor. Her çocuğun temel gereksinimi, koşulsuz sevilmek, yetersiz kalsa veya başarısızlığa uğrasa bile olduğu
gibi kabul edileceğini bilmektir. Ama alışılmış ebeveynlik yaklaşımlarının, yani cezaların (şaplak, yergi, "mola" vs.), ödüllerin (övgü, olumlu pekiştirme
vs.) ve diğer kontrol yöntemlerinin çocuğa verdiği mesaj, ancak bizi memnun etmesi veya etkilemesi koşuluyla sevgi göreceğidir. Aslında çoğu ebeveyn bu
mesajı gönderme niyetinde değildir, ama çocuğun zihninde oluşan izlenim tamı tamına bu olur. Kohn ise söz konusu izlenimi yaratmanın yıkıcı etkilerini,
ince ince çözümlediği büyük bir araştırma birikimiyle önümüze koyuyor. Diğer yandan, bu kitap yalnızca disipline yönelik bir yapıt değildir. yetişkinlerin
çocuklara nasıl davrandığını, onlar hakkında ne düşündüğünü ve hissettiğini de incelemekte, ebeveynleri çocuk yetiştirmeye dair temel varsayımları sorgulamaya
davet etmektedir.. Ayrıca çocuklara yapma tekniklerini terk edip çocuklarla çalışma tekniklerine kaymakta, diğer bir deyişle, sevecen ve sorumlu insanlara
dönüşmek için gereksinim duydukları koşulsuz desteği çocuklara sağlamakta yararlanılacak gerçekçi stratejiler de sunmaktadır. Ebeveynliği bambaşka bir
açıdan inceleyen bu kitap, anne ve babaları en yüce içgüdüleeriyle yeniden buluşturacak ve çocuklarına daha da iyi ebeveynlik etme çabalarında onları farklı
yönlerden esinleyecektir.
