Yazara Gore Listeleme

“Dönem tanıkları genç Hitler’e dair son derece zıt iki imge ortaya koyuyor: Bir yanda öğretmenlerine ölesiye meydan okuyan, gençlik çetelerinde liderlik rolünü üstlenen ve her türlü haylazlığı göze alan baskın, otoriter bir genç adam; diğer yanda büyük sanatçı ve sahne tasarımcısı Alfred Roller’in yanına gitmeye dahi cesaret edemeyen, hayran olduğu genç kıza yaklaşmaya çekinen ve aslında Kubizek dışında hiç arkadaşı olmayan, son derece utangaç bir delikanlı.” Peki ya tarihin en karanlık dönemine damgasını vurmuş bu adam aslında kimdi? Nasıl bir ailesi vardı? Nerede doğmuştu? Kimlerle dostluk kurmuştu? Hangi akımların etkisinde kalmış, kafasındaki bu diktatörlük imajı ne vakit hakikate dönüşmüştü? Yıllardır tozlu bir tavan arasında saklanan 31 mektup, tarihçi Roman Sandgruber tarafından gün yüzüne çıkarıldığında Hitler’in üzerindeki etkisi yadsınamaz olan baba Alois Hitler’in kişiliğinin yeni ve müphem bir yanını da gözler önüne sermiş oldu. Titiz bir çalışmanın ürünü olan bu kitabın amacıysa bir zamanlar sadece efsaneler, uydurma hikâyeler ve varsayımlarla çevrili Hitler ailesinin günlük yaşamına ışık tutarak belki de tarihin cevaplanması en zor sorulardan birine yanıt bulmak. Zira onlarca yıldır dile getirilen ve koskoca bir tarihi etkisi altına alan bu sorunun cevabı hâlâ meçhul: Yukarı Avusturya’nın taşrasından gelen ve nispeten başarısız, yalnız bir çocuk nasıl oldu da böylesine zalim bir diktatöre dönüştü?

“Uzun zamandır tanıdığım insanlara karşı bile fazlaca mesafeli ve güvensiz olan ben, ona nasıl böyle güven duydum ve sevdim bilemiyorum ama kalbim çok derinlerden bir yerden bana ona güvenmem gerektiğini ve yolumu bulmamda bana yardımcı olacağını fısıldıyordu. O benim rehberim olacaktı, beni hayata karşı güçlendirecekti, biliyordum.” Nuray, Nuş ve Selvi… Kaderin birbirlerine sıkıca kenetlediği kimsesiz ama azimli üç kadın. Onları birbirlerine görünmez bir iple bağlayan bir şey var… Sessizliğin içine hapsedilmiş bir sır… Ve o sır artık ortaya çıkmak zorunda!

“Patolojik narsisizm, hayattan istediğini alamayanın, alsa da tatmin olamayanın huzursuzluğudur.” Klinik Psikolog Şule Öncü “Çöl büyür; yazık içinde çöller saklayana.” Friedrich Nietzsche Bu kitap, narsist olduğu ilk bakışta anlaşılan büyüklenmeci narsist bireyler kadar; narsist olduğu fark edilmeyen; sadece mağdur, depresif ya da bağımlı sanılan; yaşam akışı tıkanmış, potansiyelini gerçekleştirememiş kırgınlarla, küskünlerle ve kindarlarla, yani örtük narsistlerle ilgili. Belki kendini bildin bileli babandan kurtarmaya çalıştığın annenle, köken ailesinden kurtarmaya çalıştığın babanla, kendisinden kurtarmaya çalıştığın eşinle, sevgilinle ilgili. Ve aslında seninle, hepimizle ilgili. Hepimizin içine az çok sızmış ve sızmakta olan patolojik narsisizme direnebilmen; narsisistik istismarla taktik ezberleyerek değil, taktiklere ihtiyaç duymadan baş edebilmen için.

Nahabet, Varujan, Niko, Yasef neredesiniz? Zaman zaman rüyalarımda çıkıp geliyorsunuz sadece. Nahabet, biliyor musun, çocuk hallerimizle, yine Ali abinin çay bahçesinin girişindeki toprak kaldırımda misket oynuyoruz; pirketten yapılmış duvarın dibinde. Annen pencereden bağırıyor yine. İrma yine ağlayıp sızlıyor; istediğini yapmıyorsun diye gelip oyunumuzu dağıtıyor. Kızıyoruz ona. Ya da Niko’nun babaannesi yine kapısının önünde top oynamayalım diye bizi azarlıyor. Nahabet, Varujan, neden bilmem ama, ne zaman o günlere dair bir rüya görsem, daima günlük güneşlik oluyor hava. Eski Kurtuluş’un gökyüzü rüyalarımda hiç kapalı değil. Şimdi neredesiniz yahu? Ne yapıyorsunuz? Bir yerlerden çıkıp söylesenize! Hangi ülkedesiniz, hangi deliğin dibinde? Çıkın oğlum artık! Saklambaç oynarken bu kadar uzatmazdık. Her işin bir raconu vardı. Tadını kaçırmayın. Niko, ses ver Atina’dan. Taso, sen Selanik’ten. Aram, Hollanda’dan… Sarkis, Washington’dan… Nahabet sen nereden ses vereceksin peki? Varujan ya sen?