Yazara Gore Listeleme

"Yazın sıcağında harmanında ter döktü isek de; kışın soğuğunda, karında/ yağmurunda titredi isek de; sokaklarında yalınayak gezdiysek de; Bunlar ve benzeri nice eylemler, birer tatlı anı kaldı belleğimizde. Belki de “yaşam merdiveni”nin orta ve son basamaklarında tanık olduğumuz insanlık dışı olayları, ikiyüzlülükleri, baskıları, hakaretleri, kişisel çıkarları doğup dikeldiğimiz o güzelim yerde görmediğimiz içindir o toprakları buncasına seviyor ve özlüyoruz…"

Editörden Bir söz neleri değiştirmez ki... Gündelik yaşamımızda önyargı vardı. Eşitsizlik, ayrımcılık ve engellenmişlik. Hayat denen koşuda sürekli yolumuzun üzerine konan ve sanki bir parçamızmış gibi kabul ettirilmeye çalışılan engeller. Elbette bu haksızlığa söyleyecek sözümüz vardı. Eşit, Erişilebilir, Engelsiz Hayat süslüyordu düşlerimizi. Eşitsizlik ve ayrımcılık bu düşümüze gölge düşürüyordu. O nedenle hepimiz hayata çoğu zaman “EEEH!” demişiz- dir. O “EEEH!” topluca söylenmeliydi. Hem de herkesin kendi sesiyle, kendi diliyle, kendi yöntemiyle. Onun için birleştirdik sesimizi 2014 Şubat'ında. “Hayata EEEH diyenlerin dergisine hoş geldiniz” diye selamladık sesi¬mize soluğunu katacakları, bilincini açacakları. Herkesin şöyle ağız dolusu “EEEH!” demeye ihtiyacı varmış. Büyüdü sesimiz hızla. Sağlamcılığa, ayrımcılığa, “normal”e güçlü bir yanıt; herkesin anlatmak istediğine bir kürsü oldu. En zor dönemlerde bile yürüyüşüne ara vermedi. Gelenler oldu, gidenler oldu ama o hep yürüdü. Süreli yayınların bir kısmının birkaç yıl dayanabildiği bir ortamda, geriye dönüp baktığımızda 10 yılı geride bıraktığımızı sevinç ve şaşkınlıkla gözlemliyoruz. Sadece yazın alanında değil #KörlerBuradaGörseLiAçıkla gibi çeşitli kampanyalar ile de misyonumuzu yerine getirmeye çalıştık. Yazmak, sade¬ce yazmak değildi ve biz bunu biliyorduk. O yüzden sözü¬müzü pratiğimizle hareketlendirdik. Yayın hayatımıza dair tüm ayrıntıları, Sibel Tekin'in hazırladığı “Hayata EEEH Demek, Bir Derginin Hikayesi” adlı belgeselden inceleye¬bilirsiniz. Bu belgesel çalışmamız da bir doğum günümüz için hazırlanmıştı. İlk kitabımız da bu değil. Yine bir do¬ğum günümüzü bahane edip Canan Çam Yücel'in “Görme Engelli Bir Bebek Ebeveynlerine Sesleniyor” yazı dizisini kitaplaştırmıştık. İnsan zihninde söz bitmez. Yürünecek yol da öyle. Biz 10. yılımızı böyle bir çalışmayla karşıla¬mak istedik. Umarız, sağlamcılığa ve ayrımcılığa karşı bir ses olur. Umarız, daha nice on yıl sözümüzü söyleriz. Tabii ki daha güzel konular ile. Söyleyecek sözümüz ve sıcacık samimiyetimiz var size sunacağımız. O samimiyetle tüm okurlarımızı Eşit, Erişilebilir, Engelsiz bir Hayat için hayata “EEEH!” demeye davet ediyoruz. Burak Sarı

Özlem Dikeçligil’in öykü dünyası ve ilk kitabı Hayalet Bakıcısı sizi şaşırtabilir. Bu öykülerin benzerlerini daha önce okumadığınızı düşünebilirsiniz. Kitaptaki on öykünün her birinde bambaşka hayatlar, ilişkiler. Kaybolanın ardında bıraktığı boşluk ve bununla baş etme süreçleri öykülerin kesiştiği izleği oluşturuyor. Kabul etmeme, öfke, ikame etme, görmezden gelme gibi yas tutma biçimlerinin öznesi her zaman insan değil. Bazen bir an, bir dönem, duygu ya da eşya olabilir. Bazı durumlarda yas kendini bir kaygı biçimi olarak gösterir. Kişi geçmişte bıraktığı kendisinin yasını kaygılarla boğuşarak tutar… Ve okuduklarınızdan etkilenmemenin olanaksızlığını göreceksiniz. Öte yandan öyle ayrıntılardan besleniyor ki öyküler. Bazen bir ilişki ânı, bazen çarpıcı, akla gelmedik bir ayrıntı o öyküyü okumak için yeterli neden olabilir. Zengin bir anlatı dili içinde. Hayalet Bakıcısı’nı soluksuz okuyacağınızı düşünüyoruz, bu kitaptan sonra Özlem Dikeçligil’in peşini herhalde bırakmayacaksınız.