Yazara Gore Listeleme

Sosyal bilimler alanında profesör olarak çalışıp, kendini kısa süre önce emekliye ayıran Mehmet Y Yahyagil’in bir yıl önce yayımlanan ‘Arkadaşlık’ başlıklı çalışması onun akademik dışı nitelikteki ilk acemilik denemesi olmuştur. Siyah Beyaz Yayınlarından çıkan elinizdeki bu novella ise mutaassıp bir ailenin yaşamını, büyük çocuğun din ile bilim arasındaki bocalamalarını, Nur Risaleleri ve felsefi akımlara değinerek sürükleyici bir dille anlattığı ikinci denemesidir. “Ahmet büyük bir umutsuzluğa kapılmıştı, okuduğu Dostoyevski’nin Karamazov Kardeşler’deki ölümsüzlük ve tanrının varlığı tartışmasını ya da Kant’ın “Ölümlü olmak insanı bir tanrı arayışına yöneltir” söylemlerini çok iyi anımsıyordu. Yine de hiçbir düşünür açık seçik hakikatin ne olduğunu hatta ortada bir hakikat olup olmadığını belirtememişlerdi. Varlık ve yokluk ikilemi onu ürpertiyordu. Yoksa Tanrı’yı insanlar mı yaratmıştı? Aklına Üstat hazretlerinin Kastamonu Risalesi geldi, orada Üstat Hazretleri ilimleri iki sınıfa ayırıyor ve dini ilimlere aşırı odaklanma durumunda kimi din adamlarının taassuba kaçtığını; müspet bilimlerdeyse aynı durumun kendisini insanlarda aşırı şüphecilik ve inkâr şeklinde gösterebildiğini ifade ederek, bir çözüm yolu öneriyordu. Bu çözüm yolu insanların fenni bilimlerle, dini bilimleri harmanlayarak almasının onlar için daha hayırlı olduğuydu. Bu bağlamda Aristo ve Sokrat gibi büyük düşünürlere atıfta bulunması da çok ama çok ilginçti.”

“Göğüs kafesinde büyük bir boşlukla yaşayan bir çocuğun hangi çocuk parkında kalbini unuttuğunu bilemezsiniz.”   Birbirine artık kördüğümle bağlı olan Sokak Nöbetçileri’ni ayırabilecek ve bu ailenin dağılmasına neden olabilecek güç, düşmanlarıdır; bir yandan geçmişin acılarıyla baş etmeye çalışırlarken bir yandan da düşmanlarını yenmek zorundadırlar.    Kırgınlıklar, mucizeler, iç içe geçmiş hayatlar, hataların doğurduğu yıkımlar, çocukluk izleri ve vazgeçişler… Sokak Nöbetçileri, bu savaşıntan yedisi beraber ya zaferle çıkacak ya da içlerinden biri kaybetse bile yok olacaklardır.   Gücünü Bartu’dan, sessizliğini Lâl’den, zekâsını Yankı’dan, dik duruşunu Koza’dan, ellerini Işık ve Mutlu’dan, kalbini ise Helin’den alan Sokak Nöbetçileri; yolun sonuna geldiklerinde bir kez daha o yedi kişilik masaya çocukluklarıyla oturabilecekler midir yoksa bambaşka hayatlara mı savrulacaklardır?    Bugün, yedi kişi son kez kozlarımızı paylaşmak için masaya oturmuştuk, sırlar ortaya dökülecekti ve son kez hesaplaşacaktık. Son kezdi çünkü bu sefer bir kişi masadan kalkarsa hepimiz farkındaydık, geri dönüşü olmazdı ve biz dağılırdık. Biliyordum, ne kadar aile olduğumuzu söylesek de onarılması zor kırık kalplerimiz vardı. Ve yine biliyordum; bu kadar sırdan sonra o masadan yedi kişi beraber kalkmamız da mucizenin başka bir yüzüydü.

Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (ATA AÖF) Temel Bilgi Teknolojileri 1 Dersidir.

Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (ATA AÖF) İşletme Bilimlerine Giriş Dersidir.