Yazara Gore Listeleme

Ölü Canlar, Ukrayna asıllı Rus romancı ve oyun yazarı Nikolay Vasilyeviç Gogol'un ilk cildini 1842'de tamamladığı ve bitirilememiş romanıdır. Romanın konusunu Puşkin önermiştir. Üç cilt olarak tasarlanan roman aslında Dante'nin İlahi Komedya'sı örnek alınarak yazılmıştır. İlk cilde romanın baş kahramanı Çiçikov'un kendi çıkarları uğruna yaptığı kötülükler damgasını vurur. Gogol, cehennemi anlattığı bu bölümden sonra cenneti anlatacağı, Çiçikov'un ahlak ve vicdan sahibi olduğunu göstereceği ikinci cildin el yazmalarını geçirdiği bir buhran sonucu yakmıştır. Daha sonra birkaç kez daha yazmaya çalıştığı bu bölümler sonradan yayımlanmıştır. Çiçikov, Rusya'da şehir şehir dolaşıp, feodal kanunlara göre toprak sahiplerinin malı olan köle köylüleri satın almaktadır. Ancak istediği köylüler çalışmasını iyi bilen ya da sağlıklı olanlar değil, tam aksine ölü olanlardır. Dönemin eleştiri oklarını üzerine çeken feodal yapısının temeli olan fikirlerle karşı koyan roman, bu bakımdan belli kesimlerin sözcüsü olmuştur.

Milan Kundera, bütün yapıtları arasında en çok zevk alarak ve keyifle Gülünesi Aşklar’ı yazmış olduğunu söyler. Yedi öyküden oluşan bu kitapta, yazarın daha sonraki eserlerinde geliştireceği aşk, yalan gibi temaların özünü, özgün ve yenilikçi anlatım tekniklerini bulmak mümkün. Hayatı, yanılsamalar üzerine kurulu bir parodi olarak sunan Gülünesi Aşklar’daki öyküler, 1958 ile 1968 arasında yazılmış. Milan Kundera, o eşsiz kara mizahı ve ironisiyle kahramanlarının kimlik sorunlarını, oyun gibi başlayan cinsel yanılsamalarını, trajik bir tutsaklıktan başka bir şey olmayan erotik güç tutkularını işliyor; cinsellik ve erotizmi benzersiz gözlem gücü ve duyarlılığıyla, kusursuz bir estetik düzeye oturtarak yansıtıyor. Bu öykülerin her birinde “gülünesi” aşklar ya da gerçek aşk oyunları yer alıyor. Yirminci yüzyıl edebiyatına damgasını vuran yazarlardan Kundera’nın Gülünesi Aşklar’ı, zamana karşı durabilen bir başyapıt.

Nakşidil Sultan (Aimée) Osmanlı tarihinin çok tartışılan, en gizemli simalarından biridir. On yedi yaşında iken Cezayirli korsanlarca esir alınıp İstanbul'a getirilen bu genç kız güzelliği ve zarafetiyle zamanın padişahı I. Abdülhamit'i büyülemiş, sarayın bir numaralı kadını olmuştur. Tarih kitaplarının bir bölümü onu II.Mahmut'un annesi olarak göstermiştir. Ancak aralarında sadece dokuz yaş fark olması bu konuda şüpheler yaratmaktadır. Araştırmacı-yazar Margaret L. Law kendi yorumunu da katarak konuyu değişik bir açıdan değerlendirip bu romanı yazmıştır. Nakşidil Sultan'ı okurken güzellik, güç ve ihtişamın mutluluk için yeterli olmadığını görecek, onun duygu, özlem ve acılarına tanıklık edeceksiniz. Nakşidil Sultan çok genç yaşta yaşama veda etmiş, Fatih Camisi avlusundaki mezarına defnedilmiştir.