Yazara Gore Listeleme

Sanat sanat için değil, şunun bunun için de değil inanç içindir. Sanatkar; insanları ezeli ve ebedi Sanatkara yaklaştırabildiği ölçüde başarılıdır. Roman; görüşlerin, düşüncelerin kanaviçesi, fikirlerin kıyasıya vuruştuğu meydan... Romancı; bazen kanaviçe üstünde renkli ipliklerle fikirlerini ören bir nakkaş, bazen kelimeleri mermi yaparak sürekli ateş açan bir savaşçı... Maksat; Hakka ve hakikate hizmet... Kalem; İlahi takdire mazhar bir araç... Eser; iyiyi, doğruyu, güzeli göstermesi şartıyla muhterem bir miras...

Batı edebiyatının en büyük klasiklerinden biri olan Sefiller, yaratıcı zekâ ile yetenek düzleminde büyük bir ustalığın örneğini sunarak, karakter portrelerinin çiziminde ve tarihsel, sosyo-kültürel gerçeğin titiz anlatımında bunu derinden hissettiriyor. Roman, saçma bir nedenle suçlanan Jean Valjean’ı, sokak çocuğu Gavroche’u, kötülüğün cisim bulmuş örneği Thénardierleri, düzen ve disiplinin hasta ruhlu koruyucusu yalnız adam Javert’i, dinsel bir çilenin simgesi olan sokak kadını Fantine’i ve onun kızı melek Cosette’i dramatik bir gerçeklik içinde anlatmaktadır. Okur, bu karakterlerle birlikte 19. yüzyıl başındaki Fransa’ya doğru bir yolculuğa çıkacak ve Jean Valjean’ın peşinden Paris’in arka sokaklarına giderek yoksulluğun izbe mekânları içinde bir ışık arayacaktır.

Batı edebiyatının en büyük klasiklerinden biri olan Sefiller, yaratıcı zekâ ile yetenek düzleminde büyük bir ustalığın ör­neğini sunarak, karakter portrelerinin çiziminde ve tarihsel, sosyo-kültürel gerçeğin titiz anlatımında bunu derinden his­settiriyor. Roman, saçma bir nedenle suçlanan Jean Valjean’ı, sokak çocuğu Gavroche’u, kötülüğün cisim bulmuş örneği Thénardierleri, düzen ve disiplinin hasta ruhlu koruyucusu yalnız adam Javert’i, dinsel bir çilenin simgesi olan sokak ka­dını Fantine’i ve onun kızı melek Cosette’i dramatik bir ger­çeklik içinde anlatmaktadır. Okur, bu karakterlerle birlikte 19. yüzyıl başındaki Fransa’ya doğru bir yolculuğa çıkacak ve Jean Valjean’ın peşinden Paris’in arka sokaklarına giderek yoksulluğun izbe mekânları içinde bir ışık arayacaktır.

Yazar, ilk kez 1866’da yayımlanan Deniz İşçileri romanını, sürgün gittiği ve sürgün kararı iptal edildikten sonra da ayrılmayıp 15 yılını geçirdiği Guernsey Adası’na ve orada yaşayan deniz işçilerine ithaf etmiştir. Yazar bu eserle, başta sevdiği kadına kavuşabilmek için karaya oturmuş bir gemiyi tek başına kurtarmak zorunda kalan Guernseyli bir deniz işçisi olmak üzere, tüm yoksul deniz işçilerinin hayat mücadelesini hayranlık verici ve ayrıntılı tasvirlerle edebiyata taşımış, onların mücadelelerini denizciliğin ve denizin kâdim diliyle onurlandırmıştır. Yazarın Notre-Dame’ın Kamburu ile “din”, Sefiller ile “toplum” konularını işlediği üçlemesinin, “doğa”yı ele alan üçüncü ve son kitabı Deniz İşçileri de, Gustave Doré’nin illüstrasyonlarıyla, Hasan Âli Yücel Klasikler Dizisi’nde okurlarla buluşuyor.