Yazara Gore Listeleme

“Bu eser alafrangayı aşağılamaya değil aksine onu yanlış anlaşılmaktan kurtarmaya hizmet edecektir. Daha doğrusu bu roman herhangi bir amaca hizmetten çok halkı güldürmek için yazılmıştır. (...) Meftun, Frenk hayranlığı hastalığına tutulmuş bir deli midir? Hayır. Göreceğiz ki o da değil. Bazı sınırlı zamanlarda akıllılık anları görülmesine bakılırsa seyrek nöbetli sıtma gibi aklı gelir gider takımdan olması pek mümkündür.”

Onun hikayeleri içinde en ünlüsü, en meraklısı Gulyabani olmalıydı. Bu bir masal değil, olmuş bir şey, gençliğinde Muhsine Hanım’ın uğradığı acayip ve üzücü bir serüvendi. Bunu kendisinden dinlediğim gibi anlatacağım. Ama anlatanın arı ve duru dili, olayın anlatılan satırlara bütün incelikleriyle geçirilmesine elverişli olmadığı için, gerektikçe asıl olmayan özel terimleri kullanmak zorunda kalacağımı belirtmek zorundayım. Yani Muhsine Hanım’dan dinlediğimi kendi hikaye dilimle yazacağım. Bazı cümlelerin, hikayeyi anlatan kadının saf ağzından çıktığına şaşıp kalacak olan okuyucularımın karşı çıkmalarına karşı bunu söylemeyi gerek gördüm.

Ülkemiz uzun yıllar anarşi ve teröre karşı müthiş bir savaş verdi. Büyük bedeller ödenerek kazanılan bu savaşta görünür görünmez binlerce kahraman görev aldı. Kahramanladan kimileri ıssız bir dağ başında veya sessiz bir köşede kurulan kahpe pusularda hayatlarını feda edip şehit oldular; kimileri ise görevlerini yapmanın huzuruyla sessiz sedasız köşelerine çekildiler. İşte o müthiş savaşın karanlık günlerin o zor saatlerin estirdiği "sert rüzgarların" hafiflediği etkisini kaybettiği günlerde ülkemizde bazı olaylar meydana geldi. Bu olayları bahane eden bir çok güç ortalığa dökülerek doğru-yanlış binlerce bilgiyi insanlarımızın beyinlerine boca ettiler. Şahsen zikrettiğim olaylar neticesinde ortaya atılanları yazılıp çizilenleri elimden geldiğince inceleme fırsatı buldum çoğunluğu maksatlı yazılmış kitapları okudum. Ve gördüm ki ideolojik yaklaşımlardan tutun da intikama kadar sayısız "Hikaye" anlatılmaktadır.

Görmeden aşık olur mu insan, gözümüzle gördüğümüz müdür sevdiğimiz, yoksa ruhuna dokunabildiklerimizi mi severiz?! Sevilene dokunamayınca, geceler boyu onun hayaliyle ruhunun karanlık koridorlarına dalmaz mı insan... Bir kış günü ateşlere bulanmaz mı... Yolcu değil miyiz hepimiz, başkalarının hayatlarının yolcuları... Gece vakti çimenlerin üzerine uzanmış yıldızları seyrederken tüm aşkları yüreklerine aşır bir yolcu, konaklama aykırıdır yolcuya, bir hayalet gibidir ruhları, şeffaftır herkesin içine girip onlardan olabilirler. Romantik bir yolcunun hikayesi "gördüm, dokundum ...ve sevdim". Halim Bahadır senelerdir yaşadığı hayatın satır aralarını yazdı, okurlarının hıçkırıklarını paylaştığı, gülümsemelerini çoğalttı, iklimleri dolaştı kalemiyle, insanların ruhlarına dokundu. Göremediğimiz hikayeler var elinizdeki kitapta, bir yazarın iç serüveninin yanı sıra arka sokakların sesi geliyor fısıltıyla.