Yazara Gore Listeleme

Arka Kapak İsa'nın doğumundan beri 451 yıl geçmişti. Büyük bir uğultu... Kılıçların, Tunçların Birbirine çarpmasından çıkan şakırtılar, araba gıcırtısı, şarkı sesleri birbirine karışıyor, önünde, bütün dünyaya meydan okuyan Atilla'nın dokuz ve sungurlu bayrağı dalgalanan bir ordu doğudan akıyor. Akın!... Akın!.. Akın!...

Aziz Nesinin kendine has üslubu ve kara mizah anlayışıyla yazmış oldugu eserlerden biri daha

Anadolu´nun klasikleri arasında sayılan öykülerinden bir derleme. Her yaştan okur tarafından okunması ve üzerine düşünüp, konuşulması gereken öyküler. Bir yokmuş, iki yokmuş, üç yokmuş… Eski günlerde yeryüzünün bir ülkesinde hiçbişey yokmuş. Hiçbişeyi olmayan bir ülkenin bir padişahı varmış. Bu padişahın da bir hazinesi varmış. Bu hazinede o ulusun en değerli bir emaneti korunurmuş. Atalardan kalan bu emanetle o ulus övünürmüş. "Hiçbişeyimiz yoksa da, atalarımızdan bize böyle bir emanet kaldı," diye avunurlar, yoksunluklarını, yoksulluklarını unuturlarmış…

pencereleri kapalı evden dışarı çıkmak için çare arayan sinek, ders çalışmakta olan evin çocuğunun kitabından eğer ışık hızına ulaşırsa canım ardına geçebileceğini öğrenir. ve ışık hızına ulaşıp camın diğer tarafına geçebilmek için, tüm gayretiyle tekrar tekrar deneyerek cama hızlı dalışlar yapar . evdeki diğer sinekler bu çabasını desteklemezler, başarması bu kadar güç bir işin ardında kendini paralamasını anlamsız bulurlar. ama sinek onları dinlemez ve son denemesinde en hızlı uçuşunu yapar; cama yapışır. diğer sinekler hayattayken desteklemedikleri sineğin, imkansız görünen hedefine ulaşmak için hayatını feda edişini değerli bulurlar ancak. bir şeyleri değiştirmeye çalışmak değil, ölüm yüceltilir. cama yapıştığı yer de, ölen sineğin anıtıdır artık. ama bunun da bir anlamı yoktur. çünkü, bir kaç dakika sonra evin hanımı gelir ve elinde bir bezle anıtı dikilen sinekten arta kalanları siler. ne anıt kalır ne sinek. hepsi unutulur.