Yazara Gore Listeleme

"1939 Nisan'ının ilk günleriydi. İki ayı aşkın bir süredir yattığım Cerrahpaşa Hastanesi'nden taburcu olmuş, annemin kolunda çıkıyordum. Ne var ki, bu çıkış hastaneye gelirken geride bıraktığım yaşantıma dönüş değildi. Allahaısmarladık bile diyemeden ayrıldığım sınıfıma, kitaplarıma, defterlerime ve de aydınlığa geri dönmüyordum. Yarım kalan oracıkta yarım kalmıştı. Yeni bir yola çıkıştı bu: Kör uçus başlıyordu:" Gültekin Yazgan, görme yeteneğini tamamen yitirdikten sonra başlayan yeni dönemi böyle tasvir ediyor. Kör Uçuş, körlüğü bir engel olarak kabul etmeyen, hayatını kör uçuş sırasında yeni baştan düzenleyen, bu arada dışarıdan ilk ve orta okulu, liseyi bitiren, Ankara Hukuk Fakültesi’nden mezun bir avukat olan, öğretmen olarak 28 yıl çalışan Gültekin Yazgan’ın hayat hikayesini anlatıyor. Kör Uçuş bir anı kitabı olmasının yanı sıra, Türkiye’de yaşayan görme özürlülerin, dünü, bugünü, yarını konusunda tartışma ve bilgileri içeriyor, görme özürlülerin yaşama, çalışma, iş koşulları, çevreyle ilişkileri ve onlar için sözkonusu olan hukuki ve sosyal düzenlemeler hakkında bilgilere de yer veriyor.

Elmas da sargılı kollarını bebeğe uzatmıştı. Canını yakmaktan korkarak usulca bırakmıştı Bayram, oğlunu Elmas’ın kucağına. Şimdi burun burunaydılar Elmas’la Öksüz. Bir dişi hayvanla yavrusu gibi koklaşıyor, burunlarını birbirine sürtüyor, birbirlerinin boynuna gömülüyor ve tuhaf mırıltılar çıkartıyorlardı. Bebenin küçük elleri, Elmas’ın saçlarında, Elmas’ın dudakları bebenin yüzünde dolaşıyordu. Elmas ne diğer hastaları ziyaret edenlerden ne de Bayram’dan hiç utanmadan, hiç gocunmadan, memesini çıkarıp bebenin ağzına vermişti. Bebek mutlu bir kedi yavrusu gibi guruldayarak şapır şupur emiyordu süt akıtmayan, kuru memeyi. Kadınla çocuk birbirleriyle iç içe geçmiş, tek vücut olmuş gibiydiler. Köprü... Olağanüstü bir bürokratın, otuz yıl bekledikten sonra kavuşulan bir köprünün ve doğunun töreye teslim olmuş insanlarının öyküsü. Ayşe Kulin’in kaleminden.