Yazara Gore Listeleme

“Ben de Leylan”, dedi kibirli burnunu biraz daha havaya kaldırarak. Kendini daha iyi tanıtmak için başka kelimeler aradı. Ama adı dışında benliğine ait olduğundan emin olduğu bir şey kalmamıştı sanki. Bulamadı. “Asla senin yanına yakışmak gibi bir çabam olmayacağından emin olabilirsin!” dedi sonunda. Ardından Cesur’un yüzüne bile bakmadan arkasına döndü, öfkeli adımlarla toprağı ezerek arabaya yürüdü. Sinirle attığı her adım altındaki kurak toprağa ayak izini kazırken, Cesur’un şaşkın bakışları onu takip ediyordu...

Her bomba, her yıkım ve kaybedilen her canla cümlemizin üzerine can parçaları, vebal parçaları yağıyor. Filistin direnişi, insanlık önünde kristal bir anıta dönüşüyor; ilham veren ve göz kamaştıran. 11 gün ve gece süren bombardıman sonunda sulh sağlanıyor. Şehitler defnediliyor, yaralılar hastaneleri dolduruyor. Gazellilerin sabah yaptıkları ilk iş Sevfe Nuammiruha yani Yeniden imar ediyoruz sloganıyla caddeleri ve sokakları temizlemek oluyor. Binlerce gönüllü ellerinde süpürgelerle direniş yurdu Gazze’yi bir güzel temizliyorlar. Aynı vakitlerde Kudüs’te de bir hareket, bir koşturmaca var. Zeytin Dağı’na kurulup izlemek lazım şimdi. Her yer cıvıl cıvıl. Mescid-i Aksâ’nın bahçesinde rengârenk balonlarla çocuklar cevelan eyliyorlar. Kıble Mescidi ve Kubbet’üs-Sahra’nın etrafı bir güzel süpürülüyor ve yıkanıyor. Yusufiye kabristanının bakımı da ihmal edilmiyor. Eski şehrin Hıtta Kapısı bölgesinden Mücahidîn sokağına açılan taş yollarda ışık cümbüşü var ki, tam seyirlik. Binalar onarılıyor, camlar takılıyor, saatler kuruluyor. Aksâ’nın kan içinde kalan etekleri pırıl pırıl şimdi. Filistin kendini yeni direnişlere, yeni mukavemetlere hazırlıyor; yüzlerce yıldır olduğu gibi. Köşe yazıları ve çeşitli edebiyat dergilerinde İslâm coğrafyalarına dair yazılarıyla tanıdığımız Süleyman Ceran, yeni bir Filistin kitabıyla karşımızda. Filistin’in kalbi niteliğindeki Kudüs ile ilgili edebi metinlere yer verdiği kitabında, Filistinlilerin kalp kırıklıklarına, yalnızlıklarına ve her şeye rağmen direnme azimlerine de işaret eden denemeler yer alıyor. Yazar, Filistin’in Kalbi ile okurunu Kudüs sokaklarında gezdiriyor, gözden kaçmış kahramanlarıyla tanıştırıyor ve Filistinlilerin hissiyatıyla baş başa bırakıyor.

"Ben hep kendi dünya görüşüme, kendi inançlarıma, kendi felsefeme yakın olan kaynaklardan okuyordum, dinliyordum, öğreniyordum. Aslında kendi doğrularımı daha çok doğrulayacağını düşündüğüm şeyleri seçiyordum. Fark ettim ki bu yaptığım aslında kendi etrafıma duvar örmek için daha çok taş, kaya toplama çabasıymış..." "Demek ki; eğitim, okuduğumuz okullar silsilesi değilmiş bir başına. Ders kitaplarında anlatılanları öğrenmek de, anlayıp özümsemek de bir yere kadar. Ben öğrenmenin özgürleştirdiği bir bilincin olması gerektiğine inanıyorum. Yani bir bilgiyi beynimize kazımış olmanın, bize sadece onu biliyor olmanın ötesinde bir şey katmıyor olması ne gereksiz yük." "Kendi hayatında kendi kararlarının ve seçimlerinin sonuçlarını kestiremeyen, kendi içinde kendini sorgulayamayan, sorunların farkına varamayan, sorumluluk ve duyarlılık güdüleri yeterince gelişmemiş, hayatının büyük kısmı başkalarının yönlendirmeleri ve dayatmaları ile geçmiş, kişilik bunalımı yaşayan yüzbinlerce bireye velilik verildikçe, delilik bence daha fazla hoşgörüyü hak ediyor." "İnanmak ile başlar her şeyin temeli bence, demiştim. Ama hayatın ekseninde dönen şey, inandırmak sanırım. İnandırdığın ölçüde güçlüsün, haklısın, doğrusun, dürüstsün. Kendi hayallerine inandırdığı insanların hayallerini çalıp çırpabilen binlerce insanın yaşadığı bir dünyada, sanırım en az inanılan şey ilahi adalet. Bu da benim inancım."

“… İyi geceler. Ben prensi olmayan bir Külkedisi’yim. Tokyo’nun neresinde olduğumu biliyor musunuz? Beni bir daha görmeyeceksiniz.” Yirminci yüzyıl Japon edebiyatının önde gelen yazarlarından, sıradışı hayatıyla da meşhur Osamu Dazai, savaş sonrası Japonya’sının edebiyat çevrelerince tanınmasını sağlayan, kaleme aldığı ilk eserlerden Öğrenci Kız’da Tokyo’nun banliyösünde yaşayan bir genç kızın on iki saatini ironik ve hünerli bir üslupla kaleme alıyor. İsimsiz genç kızın, nefret ettiği sabahlardan birine gözlerini açmasıyla başlayıp gece yatağa yattığı anda biten kısa romanda Dazai, artık yitmiş bir dönemin yaygın toplumsal normlarına karşı bireyin duyduğu huzursuzluğu, gençliğin ilk buhranları ve asiliğiyle birleştiriyor. Öğrenci Kız, Dazai’nin sonraki çoğu eserinde yer bulacak aykırı kişiliklerin ilk örneklerinden birini görmeyi ve yazarın zihninin derinliklerine yakından bakmayı sağlayacak bir klasik.